Αν δεν γνωρίζετε το όνομά του, αναμφίβολα έχετε δει τη δουλειά του. Ο Ντάριο Μπενούτσι, υπήρξε ο πιο σημαντικός οδηγός δοκιμών της Ferrari, τεστάροντας κάθε μοντέλο παραγωγής που δημιουργήθηκε από την 246 Dino και μετά.
Δίκαια τον έχουν αποκαλέσει ο «τιθασευτής των αλόγων», αφου με τις σημειώσεις του και τα σχόλια του, καθόρισε την οδική συμπεριφορά και την απόδοση στο δρόμο, των περισσότερων μοντέλων της Ferrari για περισσότερο απο 40 χρόνια, «πετώντας» πάνω απο την πίστα δοκιμών του Φιοράνο, με F40, F50, Enzo κλπ, με ταχύτητες που άγγιζαν τα 250χλμ /ώρα.
Ο ίδιος μιλάει με πάθος και αγάπη για τα αυτοκίνητα που οδήγησε και οδηγεί. Τεχνικός και οδηγός, είναι η ψυχή της Ferrari, γιατί τις έχει αναπτύξει και βελτιώσει με την εμπειρία του. Αποτελεί ιδρυτικό στοιχείο των επιτυχιών των «κόκκινων» στα αυτοκίνητα δρόμου και όχι μόνο.
Ο βασιλιάς της ταχύτητας, ο απίστευτα κουλ Ντάριο γεννημένος τον Ιανουάριο του 1946, είναι ένας θρυλικός οδηγός δοκιμών της Ιταλικής φίρμας. Έχει δοκιμάσει κάθε μοντέλο παραγωγής, όπως τα αυτοκίνητα δρόμου Dino καθώς και τα μονοθέσια F1 της εταιρείας. Ως επικεφαλής οδηγός δοκιμών, είναι υπεύθυνος για το έργο ανάπτυξής που περιλαμβάνει το να περνάει πέντε έως έξι ώρες σε ένα αυτοκίνητο καθημερινά, στην ιδιωτική πίστα και στον ιδιωτικό δρόμο της Ferrari και στη συνέχεια να δίνει τα σχόλια του στην ομάδα του και στους μηχανικούς.
Με καταγωγή από τη Vignola, η καριέρα του στο εργοστάσιο ξεκίνησε το 1971 όταν ως μηχανικός, έκανε αίτηση για δουλειά στη Ferrari και σύντομα άρχισε να εργάζεται στο τμήμα πρωτοτύπων της. Σταδιακά προχώρησε από μηχανικός σε εκπαιδευόμενος οδηγός δοκιμών, υπό την αιγίδα του επικεφαλής δοκιμών Ρομπέρτο Λίππι. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως το 1993, όταν ήρθε ο Νίκολα Λαρίνι, ο Μπενούτσι ήταν ο οδηγός δοκιμών για τα μονοθέσια της Ferrari.
Ο Μπενούσι, ανακηρύχθηκε “Άνδρας της Χρονιάς 2011” από το Top Gear, επειδή «δάμαζε» τις «απείθαρχες» Ferrari για 40 ολόκληρα χρόνια. «Στη Ferrari είσαι σίγουρα μια θρυλική φιγούρα, αφού σε σχεδόν 50 χρόνια έχεις οδηγήσει όλα τα ιστορικά αυτοκίνητα της φίρμας, ποιο μοντέλο σου έχει δώσει περισσότερα συναισθήματα», τον ρώτησε ένας δημοσιογράφος;
«Στην πραγματικότητα όλα μου άφησαν κάτι, έχω τόσες καλές αναμνήσεις στη Ferrari. Η πρώτη που οδήγησα ήταν η 365 Daytona, ένα υπέροχο αυτοκίνητο εκείνη την εποχή, μετά την Dino, η θρυλική F40 που έγραψε ιστορία, ακολούθησε η εξέλιξη της Testarossa, αν και σήμερα δεν είναι αυτοκίνητα που θα αγόραζα. Η μόνη Ferrari που θα αγόραζα μάλλον είναι η 488 Pista, από τις τελευταίες που δοκίμασα, ίσως είναι αυτή που εξισορροπεί καλύτερα την απόδοση και την οδηγική απόλαυση, ένα πραγματικά ασυνήθιστο μοντέλο. Δεν το λέω γιατί είμαι προκατειλημμένος, αλλά εξακολουθώ να είμαι πεπεισμένος ότι η Ferrari κατασκευάζει τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα στον κόσμο, τόσο από άποψη απόδοσης όσο και από άποψη ασφάλειας και οδηγικής απόλαυσης».
Είναι από εκείνους τους τεχνικούς των οποίων η ικανότητα μετριέται ακόμα με το χρονόμετρο, όπως πιστοποιούν τα φωτοκύτταρα στο Φιοράνο. Ο Μπενούτσι είναι ο άνθρωπος που γέννησε, «απογαλάκτισε» αλλά και βασάνισε το F50. Δοκίμασε επίσης στην F1, αυτές των Πρόστ, Μάνσελ και Μπέργκερ. Ο Μπενούτσι είναι ερωτευμένος με το F50 του, όπως κανένας άλλος. Ξέρει κάθε μυστικό, κάθε αντίδρασή του.
«Δεν υπάρχουν τέτοια αυτοκίνητα. Έχει ιδιότητες και όρια που ούτε καν μπορείς να φανταστείς. Πηγαίνει σαν πύραυλος αλλά το οδηγείς εύκολα ακόμα και στην κίνηση της πόλης. Δουλέψαμε σκληρά για τέσσερα χρόνια για να το κάνουμε τέλειο, τόσο στην πίστα και στο δρόμο. Μια επίπονη δουλειά για να της δώσω τις ιδιότητες που ίσως έλειπαν από την GTO και την F40. Είναι εύκολο στην οδήγηση και διαχειρίσιμο, παρά την τεράστια ισχύ του. Φανταστικό πέρα από τις 4000 σ.α.λ., μπορεί ίσως να φαίνεται λίγο άδειο κάτω από αυτές, αλλά δεν είναι έτσι.
Με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα, μπορείτε να αποφύγετε αυτές τις ξαφνικές αδράνειες ροπής του κινητήρα της F40 turbo. Τον έχουμε κάνει απολύτως ουδέτερο, για να εκμεταλλευτούμε τις ιδιότητες του κινητήρα στο κέντρο, για να κάνουμε το αυτοκίνητο πιο σταθερό, πιο διαχειρίσιμο με ελάχιστη υποστροφή στο όριο. Και μετά έχουν γίνει πολλά, πολλά χιλιόμετρα βελτίωσης στον δρόμο, όπως δυνατά και ασφαλή φρένα ακόμα και χωρίς ABS, ενώ το τιμόνι παρά την ελαφριά αίσθηση του διαθέτει ακρίβεια, ακόμα και χωρίς το σερβομηχανισμό.
Όσον αφορά την ανάρτηση, χάρη στον υπολογιστή προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε έδαφος, σε πίστα ή στο κακό οδόστρωμα ενός κρατικού δρόμου, με κάθε ταχύτητα και σε κάθε στροφή. Επίσης με την πολύ άκαμπτη δομή απο άνθρακα στο σασί, δεν ακούγονται κραδασμοί ή ήχοι τριξίματος. Όσο για τον θόρυβο απο το μοτέρ; Ο πελάτης μιας Ferrari πληρώνει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να το ακούει!».