Ράλι Ακρόπολις: θέλω να πάω σπίτι!

Το Ράλι Ακρόπολις γιόρτασε τα 70 του, χρόνια με επεισοδιακό τρόπο, όπως άλλωστε άξιζε σε ένα τέτοιο επικό αγώνα.

Η κακοκαιρία πριν τον αγώνα, ανάγκασε τους οργανωτές να κόψουν αρκετά αγωνιστικά χιλιόμετρα από δύσκολες ειδικές διαδρομές, χωρίς ωστόσο να ακυρώσουν καμία. Ο αγώνας κύλησε, όπως έπρεπε με μεγάλο πρωταγωνιστή και κύριο χαρακτηριστικό του, το αναπάντεχο.

Τελικός νικητής ο Κάλε Ροβάνπερα, που οδήγησε γρήγορα, μα πάνω από όλα σοφά. Μεγάλοι χαμένοι ήταν, ο Τιερί Νεβίλ, που κρατούσε, μέχρι να μπει στην Παύλιανη 2, τα ηνία του αγώνα, αλλά και ο Σεμπαστιάν Οζιέ, που είδε την ανάρτησή του να καταρρέει στην τελευταία ειδική του δεύτερου σκέλους- Ελευθεροχώρι 2 – και να χάνει έτσι, θέσεις, βαθμούς, κυρίως όμως μια ακόμα πιθανή νίκη.

Ποιο Σαφάρι και ποια Πορτογαλία;

Πόσο εχθρικός ήταν για τους οδηγούς ο φετινός αγώνας φάνηκε από τις αναγνωρίσεις. Τέτοιες συνθήκες δεν είχαν αντιμετωπίσει ξανά οι οδηγοί του WRC. Θα σκεφτείτε, πως στο Σαφάρι ή την Πορτογαλία και τη Σαρδηνία δεν είχαν βιώσει αντίστοιχες καιρικές συνθήκες; Σίγουρα ναι, όμως τα ελληνικά βουνά, όσο όμορφα είναι, άλλο τόσο γίνονται αφιλόξενα, όταν επικρατεί σε αυτά κακοκαιρία. Τις ειδικές διαδρομές έκοψαν χείμαρροι και τα νεροφαγώματα σε κάποια σημεία έκαναν τους δρόμους ιδιαίτερα χαλαρούς και επικίνδυνους.

Οι διοργανωτές πολύ σωστά μείωσαν το μήκος κάποιων ειδικών διαδρομών, όπως και σε κάποιες άλλες έκλεισαν τις προσβάσεις στους θεατές. Όμως, οι δύσκολες συνθήκες, που επικρατούσαν ήταν για όλους τους αγωνιζόμενους. Ήταν δε τόσο δύσκολες, που στο τέλος του αγώνα, όταν ρώτησαν τον Οζιέ για το φετινό ράλι Ακρόπολις, δήλωσε: «Θέλω να πάω σπίτι! Δεν έχω πολλά να πω. Μερικές φορές είναι έτσι στα ράλι. Σε αυτόν τον αγώνα η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας. Προχωράμε στον επόμενο αγώνα». Φυσικό ήταν να κουραστεί ο Οζιέ και να θέλει να πάει σπίτι του, γιατί μετά από τέτοια τιτάνια προσπάθεια τελικά έφυγε με άδεια χέρια από την Ελλάδα. Αυτή τη φορά ο κόπος του δεν ανταμείφθηκε. Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Εκτός νυμφώνος τα Puma με το καλημέρα!

Την πρώτη ημέρα του αγώνα, πριν καλά καλά ξεκινήσει το καθαρό αγωνιστικό κομμάτι, αυτό των βουνών, η M-Sport έχασε το ένα από τα δύο της αυτοκίνητα. Λίγο πριν την εκκίνηση της πρώτης ειδικής διαδρομής του ράλι, στο Λουτράκι 1, ο Πιερ Λουί Λουμπέ εγκατέλειψε από μηχανική βλάβη. Ο Κορσικανός είχε έρθει στην Ελλάδα με μεγάλες προσδοκίες, μιας και πέρσι είχε πάει εξαιρετικά, όμως το αυτοκίνητό του, είχε πρόβλημα και ο νεαρός, ούτε καν ξεκίνησε. Ο άλλος οδηγός της M-Sport, o Οτ Τάνακ μπορεί να μην εγκατέλειψε, όμως κόντεψε. Ο Εσθονός είχε πρόβλημα με την αντλία νερού του αυτοκινήτου του και έχασε χρόνο (δέχθηκε ποινή χρόνου) και κάθε ελπίδα για να κυνηγήσει τη νίκη.

Μάλιστα σκέφτηκε να μη συνεχίσει, όμως η τελική του απόφαση να μείνει στον αγώνα και να τον τελειώσει, τον δικαίωσε, αφού στο τέλος κατάφερε να τερματίσει στην 4η θέση της γενικής, φεύγοντας από την Ελλάδα με πολύτιμους βαθμούς και ένα σχετικά καλό τερματισμό. «Δεν ένιωσα πως τα πήγαμε καλά, αλλά έκανα ό,τι μπορούσα. Η Παρασκευή ήταν καταστροφική για όλους, αλλά πήραμε την απόφαση να συνεχίσουμε και απέδωσε τελικά» δήλωσε στο τέλος του αγώνα ο Οτ Τάνακ, που σίγουρα ήθελε στη χώρα μας να κάνει το κάτι παραπάνω. Πέρσι με τη Hyundai ήταν δεύτερος, διεκδικώντας μέχρι τέλους τη νίκη από τον τότε team mate του, Τιερί Νεβίλ.

Ο Σόρδο σήκωσε ψηλά τη σημαία

Η ομάδα της Hyundai είχε πολλούς λόγους για να φύγει από την Ελλάδα με το τρόπαιο της νίκης. Πέρσι είχε κάνει εδώ ένα επικό 1-2-3 και φέτος ήθελε, αν μη τι άλλο να επαναλάβει την πρωτιά. Ο Τιερί Νεβίλ, ξέροντας πολύ καλά τα ελληνικά χώματα και ήθελε και μπορούσε να κερδίσει. Ο Βέλγος τέθηκε επικεφαλής στη γενική, έχοντας ένα εξαιρετικό και καλοστημένο όπλο στα χέρια του, το i20 WRC του. Κυρίως όμως, είχε μια εξαιρετική σειρά να εκκινεί την πρώτη μέρα του αγώνα, ως τρίτος στη γενική βαθμολογία του παγκοσμίου πρωταθλήματος των οδηγών.Ο Νεβίλ ανέβαζε ρυθμό από ειδική σε ειδική, χωρίς να κάνει λάθη, κάτι που τον διατήρησε στην πρώτη θέση.

Έτσι, αν την πρώτη ημέρα όλοι θεώρησαν, ότι ευνοήθηκε από τη σειρά εκκίνησης- αν και με τις λάσπες αυτό το πλεονέκτημα δεν έχει τόση ισχύ- τη δεύτερη μέρα, που ήταν η πιο μεγάλη και πιο σκληρή του αγώνα ο Βέλγος εντυπωσίασε. Στην πρώτη Παύλιανη, ο Νεβίλ έχασε χρόνο και την πρώτη θέση από τον Οζιέ στη συνέχεια, όμως έκανε ένα εκπληκτικό χρόνο στις πρώτες Καρούτες και πήρε ξανά τα ηνία του αγώνα. Δυστυχώς για τον Βέλγο στην Παύλιανη 2, μια λακκούβα στάθηκε μοιραία. Η εμπρός δεξιά ανάρτηση του i20 του, έσπασε και ο Βέλγος εγκατέλειψε εκεί τον αγώνα. Επανήλθε με σούπεράλι τη Κυριακή για να διεκδικήσει τους βαθμούς στην power stage- Γραμμένη 2-, τελικά ο Νεβίλ δεν τα κατάφερε και έφυγε χωρίς βαθμούς από την Ελλάδα.

«Θα μπορούσε να είναι πολύ καλά τα πράγματα, θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει τη νίκη, αλλά δυστυχώς τα χθεσινά προβλήματα έβαλαν ένα πρόωρο τέλος στις ελπίδες για τη νίκη και τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ήταν ένα απογοητευτικό Σαββατοκύριακο. Οι ειδικές ήταν πολύ ωραίες για να είμαι ειλικρινής, μου άρεσε η οδήγηση, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε να πάρουμε το αποτέλεσμα που αξίζαμε» δήλωσε ο οδηγός της Hyundai στον τερματισμό του αγώνα.

Ο άλλος οδηγός της Hyundai, ο Εσάπεκα Λάπι, από τη μια δεν βρήκε ποτέ ρυθμό για να διεκδικήσει μια θέση στο βάθρο και από την άλλη είχε πολλά μικρά, αλλά ουσιαστικά προβλήματα με το αυτοκίνητό του, που τον εμπόδισαν να κάνει κάτι καλύτερο. Ο Λάπι τερμάτισε 5ος στη γενική κατάταξη και 5ος στην power stage, μαζεύοντας τους αντίστοιχους βαθμούς. Τέλος η ομάδα της Hyundai είδε το Ντάνι Σόρδο να ανεβαίνει στο τρίτο σκαλί του βάθρου των νικητών. Μετά τις εγκαταλείψεις των Νεβίλ και Οζιέ ο Σόρδο βρέθηκε δεύτερος στη γενική κατάταξη στο τέλος της δεύτερης μέρας. Την Κυριακή, πρωί, πρωί ο Έλφιν Έβανς δεν άφησε τον Σόρδο να αναπνεύσει. Ο Ουαλός τον πέρασε για να ανέβει αυτός στη δεύτερη θέση. Φυσικά η τρίτη θέση ήταν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα για τον Ισπανό, ο οποίος κάνει και φέτος ένα μειωμένο πρόγραμμα αγώνων, ως τρίτος οδηγός της ομάδας.

Ουφ! Ανακουφίστηκα!

Από τη μια ο Οζιέ δήλωνε, πως θέλει να πάει σπίτι του, από την άλλη ο νικητής του αγώνα Κάλε Ροβάνπερα το πρώτο πράγμα, που δήλωσε ήταν, πως ένοιωθε ανακούφιση, καταλαβαίνουμε τι πέρασαν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Κάλε Ροβάνπερα ήταν ο μεγάλος νικητής του αγώνα και της power stage, παίρνοντας έτσι όλους τους βαθμούς. O νεαρός Φινλανδός ξεκίνησε και τέλειωσε με νίκη. Είχε γράψει τον πρώτο χρόνο στην υπερειδική του αγώνα την Πέμπτη το βράδυ στην πλατεία Νερού και είχε τεθεί επικεφαλής του αγώνα και με τον ίδιο τρόπο πήρε και την καρό σημαία. Ο Κάλε τέλειωσε με τρόπο εμφατικό το ράλι, κερδίζοντας την τελευταία ειδική διαδρομή, αλλά και τον εθνικό μας αγώνα.

Ο Ροβάνπερα οδήγησε σοφά. Δεν έκανε υπερβολές, ούτε κυνήγησε λυσσαλέα τους αντιπάλους του, Νεβίλ και Οζιέ, όταν αυτοί είχαν καταλάβει την πρώτη θέση της γενικής του αγώνα. Οδήγησε άψογα, ανεβάζοντας σταδιακά ρυθμό, χωρίς λάθη, περιμένοντας τα λάθη των άλλων – που τελικά ήρθαν στο τέλος της δεύτερης μέρας – για να περάσει έτσι και να μείνει ως το τέλος, στην πρώτη θέση. Ο Φινλανδός πλέον ξέφυγε στη βαθμολογία των οδηγών και θεωρείται ξανά το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου.

«Είμαι ανακουφισμένος. Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα με σκληρές συνθήκες, που ξεκίνησαν από τις αναγνωρίσεις. Ξεκινώντας πρώτος δεν περίμενα ένα καλό αποτέλεσμα, οπότε τώρα το συναίσθημα είναι υπέροχο. Θέλαμε να επιστρέψουμε στις νίκες, είναι ωραίο να νικάς. Το αυτοκίνητο είναι πολύ γρήγορο, ευχαριστώ την ομάδα. Το προσπάθησα στην power stage, αλλά πάντα αυτό κάνουμε» έτσι είπε ο μεγάλος νικητής του αγώνα Κάλε Ροβάνπερα, χαμογελώντας, απόλυτα ικανοποιημένος από το απίστευτο αποτέλεσμα στα ελληνικά χώματα.