To σωτήριο έτος 1999 η Scuderia Ferrari κερδίζει τον πρώτο της παγκόσμιο τίτλο μετά από 16 πέτρινα χρόνια. Τη χρονιά αυτή έχει στις τάξεις της, τον τρομερό Μίκαελ Σουμάχερ και τον Έντι Ερβάιν και για κάποιους αγώνες (συνολικά έξη) τον Μίκα Σάλο.
Τον Φινλανδό είχαν εσπευσμένα φωνάξει οι Ιταλοί για να αντικαταστήσει τον Μίκαελ Σουμάχερ.Τι είχε συμβεί, όμως και ο Γερμανός έπρεπε να αντικατασταθεί;
Break a leg
Oι Βρετανοί, όταν θέλουν να ευχηθούν σε κάποιον καλή επιτυχία λένε, “σπάσε το πόδι”. Δεν ξέρουμε, αν κάποιος γρουσούζης στον Βρετανικό αγώνα στο Σίλβερστον, είπε κυριολεκτώντας, στον Σουμάχερ “σπάσε το πόδι σου”. Ο Γερμανός, ο οποίος είχε κερδίσει στο Σίλβερστον την προηγούμενη χρονιά, είχε έξοδο κατά τη διάρκεια του αγώνα και το ατύχημα ήταν σοβαρό. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε, πως είχε σπάσει το πόδι του. Τα κακά μαντάτα για την ομάδα της Ferrari ήταν, πως ο Σουμάχερ θα έπρεπε να μείνει εκτός πρωταθλήματος, για κάποιους αγώνες.
Το βάρος της ομάδας αναγκαστικά σήκωσε στους ώμους τότε, ο Έντι Ερβάιν, μονίμως νούμερο δυο οδηγός της Ferrari. Ο Iρλανδός δεν τα πήγε άσκημα στη συνέχεια του πρωταθλήματος, αν σκεφτεί κανείς, ότι είχε να αντιμετωπίσει τον φοβερό Χάκινεν με τη McLaren του. Επίσης, ο Ερβάιν πάλευε για να πετάξει από πάνω του τη ρετσινιά του δεύτερου οδηγού, που τον ακολουθούσε. Δεν είναι πάντα εύκολο να κρατάς τα ηνία μιας ομάδας και να την οδηγείς στο πρωτάθλημα. Ο Σουμάχερ, εν τω μεταξύ ήταν στο στάδιο της ανάρρωσης. Έτσι τουλάχιστον έλεγε, γιατί η ιστορία, που κυκλοφόρησε, εκείνη την εποχή, έλεγε ότι ο Σούμι δεν ήταν στο κρεβάτι του πόνου, αλλά κάπου καλύτερα.
Παρέμενε… αγιάτρευτος!
Ο καιρός περνούσε και ο Σουμάχερ δεν φαινόταν να γιατρεύεται. Οι άνθρωποι της Ferrari άρχισαν να ανησυχούν, τόσο για την πορεία της υγείας του Γερμανού, όσο και για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, που έβλεπαν να χάνεται. Τότε μάλιστα, μπορούσαν να κατακτήσουν και τους δύο τίτλους. Αυτό, που ήθελαν ήταν, η βοήθεια του Σούμι. Να κόψει βαθμούς από τα παιδιά της McLaren και να βοηθήσει τον team mate του στο κυνήγι του πρωταθλήματος. Ταυτόχρονα δε, να μάζευε βαθμούς για το πρωτάθλημα κατασκευαστών.
Καλός ήταν ο Μίκα Σάλο, όμως ο Σούμι ήταν αυτός, που μπορούσε να κερδίσει αγώνες και πολύτιμους βαθμούς. Στα δικά του μέτρα είχε χτιστεί και στηθεί όλη η ομάδα. Ο Σουμάχερ, όμως δεν έδειχνε να πατά το πόδι του καλά, είχε εγκατασταθεί στο σπίτι του στην Ελβετία και δεν έλεγε να πιάσει τιμόνι. Ο Λούκα ντι Μοντεζέμoλο, το μεγάλο αφεντικό της Fiat και της Ferrari ήταν κάτι παραπάνω από ανήσυχος.
Τηλεφωνούσε, συχνά πυκνά στο Σουμάχερ για να δει, αν είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Απέμεναν δυο ακόμα αγώνες για να τελειώσει η χρονιά και το πρωτάθλημα ήταν σε μια κρίσιμη φάση για την ιταλική ομάδα. Ένα απόγευμα, ο Ιταλός τηλεφώνησε στο σπίτι του Σουμάχερ για να μάθει τα νέα του, μόνο που αυτή τη φορά δεν απάντησε ο ίδιος, αλλά η Τζίνα Μαρία, η κόρη του Γερμανού.
Κάνε παιδί να δεις καλό!
Μικρό παιδί τότε η Τζίνα Μαρία απάντησε με ειλικρίνεια στο μεγάλο αφεντικό, του πατέρα της.
-Μπορώ να μιλήσω στον πατέρα σου παιδί μου;
-Ο μπαμπάς δεν είναι εδώ.
-Και που είναι;
–Πήρε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και πήγε να παίξει ποδόσφαιρο.
Στην άλλη μεριά της τηλεφωνικής γραμμής ο Ιταλός είχε μείνει εμβρόντητος. Ο Σουμάχερ, όχι μόνο ήταν καλά, αλλά είχε πάει να παίξει μπάλα. Ο Γερμανός δεν είχε σκοπό να οδηγήσει και αυτό γιατί, δεν ήθελε ο Ερβάιν να πάρει τον τίτλο και να αλλάξουν οι ισορροπίες στην ομάδα. Γιατί, άλλο να είσαι νούμερο δύο οδηγός και να κάνεις κάποιες νίκες και βάθρα και άλλο να είσαι παγκόσμιος πρωταθλητής. Οι ισορροπίες και οι όροι στα συμβόλαια αλλάζουν, αμέσως. Ο Μοντεζέμoλο έγινε έξαλλος και παράγγειλε στον Σουμάχερ την επόμενη μέρα το πρωί να είναι στο Μαρανέλο για δοκιμές, για να τρέξει στους δυο τελευταίους αγώνες της χρονιάς, που απέμειναν, όπερ και εγένετο.
Τίτλο μόνο η Ferrari!
Ο Ερβάιν δεν πήρε τον παγκόσμιο τίτλο των οδηγών, τον έχασε από τον Μίκα Χάκινεν και μάλιστα με μόλις 2 βαθμούς διαφορά. Από την άλλη, η Ferrari κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο των κατασκευαστών, βάζοντας ταφόπλακα στα πέτρινα χρόνια της. Όσο για τον Σούμι; Αυτός παρέμεινε το αγαπημένο παιδί της ιταλικής ομάδας και όχι μόνο δεν παράτησε το ποδόσφαιρο, αλλά έπαιζε, όποτε δεν είχε υποχρεώσεις στην F1, στο ελβετικό πρωτάθλημα τρίτης κατηγορίας. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.