Στον αγγελικά πλασμένο κόσμο της F1, συχνά, πυκνά παρουσιάζονται σύννεφα. Διαλύονται επαγγελματικές ή και φιλικές σχέσεις. Ανακατεύονται διάφοροι για τα εσωτερικά μιας ομάδας.
Έχει όλος ο κόσμος άποψη για το, αν κάποιος έκανε καλά τη δουλειά του ή όχι. Μεταξύ άλλων τελευταία έγινε ένας μικρός χαμός και μια απίστευτη αναταραχή με την “απόλυση” του Μικ Σουμάχερ από την ομάδα της Haas. Συγκεκριμένα από πολλούς θεωρήθηκε άδικο να μην έχει θέση σε ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα ο γιος του τεράστιου Μίκαελ Σουμάχερ, ο Μικ.
Ο μικρός για πολλούς έδειξε, ότι έχει τα προσόντα να είναι οδηγός στην F1 και, πως το βαρύ όνομα, που κουβαλά, κατάφερε να το τιμήσει. Ο αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας του, όμως είχε άλλη άποψη και στο τέλος της περσινής χρονιάς τον απέλυσε. Τα ΜΜΕ ξεσηκώθηκαν εναντίον του Στάινερ κατηγορώντας τον, ότι ήταν σκληρός με τον Γερμανό και πως τον αδίκησε.
Μάλιστα ο θείος του Μικ, ο Ραλφ κατηγορούσε σε κάθε ευκαιρία τον Ιταλό μάνατζερ. ακόμα το κάνει. Δεν χώνεψε, ότι απολύθηκε ο ανιψιός του και το χειρότερο πίστευε, πως μπορούσε να επέμβει στα εσωτερικά της Haas. Ο Στάινερ φυσικά, είχε άλλη άποψη.
Δεν υπάρχει μια συνταγή για την επιτυχία
“Η σχέση μου με τον Μίκ, κακά τα ψέμματα δεν ήταν κακή, αλλά δεν ήταν και η καλύτερη. Πάντα μια σχέση εξαρτάται από δυο ανθρώπους” είπε ο Στάινερ, όταν τον ρώτησαν για τον Μικ. “Δεν μπορώ να κάνω μια σχέση να λειτουργήσει, αν εσύ δεν θέλεις να λειτουργήσει αυτή η σχέση μαζί μου. Δε νομίζω να ήθελε να έχει μια καλή σχέση μαζί μου. Δεν ήξερε, πως να το κάνει. Δεν τον κατηγορώ για αυτό. Έκανα, όπως πάντα το καλύτερο για να φτιάξω μια καλή σχέση μαζί του, το ίδιο ίσως έκανε και αυτός.
Μερικές φορές δεν υπάρχει αυτό το “κλικ” για να έχουμε μια καλή συνεργασία και σχέση με έναν άνθρωπο. Με τον Μικ δεν υπήρχε αυτό το “κλικ”. Το να δεχθώ όμως, κριτική από τον κόσμο για το, πως να κάνω τη δουλειά μου, είναι, τι να πω; Κάνω αυτή τη δουλειά για πολύ καιρό τώρα και την κάνω με το δικό τρόπο, όπως κάποιος προφανώς κάνει τη δική του. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος. Στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές συμπεριφορές, αντιλήψεις και χαρακτήρες, που πετυχαίνουν. Δεν υπάρχει μια συνταγή για την επιτυχία, αλλιώς θα ήταν πάρα πολύ εύκολο. Θα διάβαζες τις οδηγίες χρήσης και θα γινόσουν πετυχημένος. Αυτό θα παραήταν εύκολο. Υπάρχουν πάρα πολλοί διαφορετικοί τρόποι και προσέγγισης για να πετύχεις στη δουλειά σου”.
Με άλλα λόγια δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε, τι γίνεται στα εσωτερικά μιας ομάδας και κατά πόσο ο οδηγός ταιριάζει με τη φιλοσοφία της. Στη Haas ο Στάινερ χρόνια τώρα, κρατά γερά το τιμόνι και τα έχει πάει περίφημα.
Ποιος Σουμάχερ; Μάγκνουσεν -Γκροζάν στην κορυφή
Ας μη ξεχνάμε, πως ο Στάινερ, όταν ήταν επικεφαλής εξέλιξης του Focus WRC στην ομάδα της Ford, είχε να κάνει, με τους Κόλιν ΜακΡέι και Κάρλος Σάινθ. Να ταιριάξει δηλαδή δυο γίγαντες και τα είχε καταφέρει μια χαρά. Στη Haas πέρασε με επιτυχία, από τις σιμπλιγάδες των Μάγκνουσεν – Γκροζάν, δυο οδηγούς ικανούς για το καλύτερο και το χειρότερο αποτέλεσμα, εντός και εκτός πίστας . Χαρακτηριστικό είναι ένα συμβάν. Όταν οι οδηγοί της F1, ρωτήθηκαν: “ Ποιον οδηγό θεωρούν τον ποιο επικίνδυνο;” Οι μισοί είχαν απαντήσει, τον Γκροζάν και οι άλλοι μισοί, τον Μάγκνουσεν.
Αυτό το “επικίνδυνο” σύμφωνα με τους συναθλητές τους, οδηγικό δίδυμο, το είχε ο Στάινερ στην ομάδα του και δεν είχε πεταρίσει βλέφαρο. Με τον Μικ, ευγενικά λέει, πως δεν ταίριαζαν και τελικά ήταν δικό του θέμα, αν θα τον κρατήσει στην ομάδα ή όχι. Ούτε του κόσμου, ούτε των άλλων ομάδων θέμα ήταν, πάνω από όλα όμως, δεν ήταν θέμα του θείου του Μικ, του Ραλφ.