Η Εθνική Γαλλίας φαίνεται, πως διαθέτει ένα πολύ ανταγωνιστικό δίδυμο. Γκασλί και Οκόν βρίσκονται σε μια διαρκή κόντρα από την αρχή της σεζόν. Ψέματα είναι, η κόντρα τους έχει ξεκινήσει, από τότε που γνωρίστηκαν κι έτρεχαν στα καρτ. Όταν ο Πιερ Γκασλί έφυγε από την Alpha Tauri και ήρθε στην Alpine ήξερε, πως δεν θα ήταν εύκολη η συνύπαρξη με τον Εστεμπάν Οκόν.
Εκρηκτικό σμίξιμο!
Η γαλλική ομάδα αποφάσισε να εντάξει ακόμα ένα Γάλλο στο δυναμικό της, τον Πιερ Γκασλί. Αν μη τι άλλο, ήθελαν και τους δυο οδηγούς τους, να μιλούν γαλλικά. Το θέμα είναι, πως οι Γκασλί και Οκόν ήταν στα μαχαίρια για πάρα πολλά χρόνια και το πείραμα δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα τελειώνει – δυο αγώνες έχουν μείνει για να πέσει η αυλαία – και όλοι έχουν καταλάβει, πως οι δυο Γάλλοι δεν τα πάνε και τόσο καλά. Μάρτυρας αδιάψευστος το team radio. Να μη πούμε το τι έγινε στο Grand Prix της Ιαπωνίας, όταν ζήτησαν από τον Γκασλί να δώσει πίσω τη θέση, που του είχε παραχωρήσει ο Οκόν. Απολαύστε συνομιλία στο team radio:
Μηχανικός: «Μπορούμε σε παρακαλώ να αλλάξουμε θέσεις; Είναι εντολή».
Γκασλί: «Τι στο ***; Με δουλεύετε; Ήμουν ταχύτερος. Είμαι με πιο φρέσκα ελαστικά, θα τον περνούσα».
Μηχανικός : «Αλλάξτε θέσεις σε παρακαλώ. … Θα τα πούμε μετά».
Γκασλί: «Ήμουν μπροστά σε όλο τον αγώνα και τον αφήσατε να μου κάνει undercut. Είσαστε σοβαροί;»
Μηχανικός: «Σοβαρά τώρα. Ας κάνουμε την αλλαγή στη στροφή 16».
Γκασλί: «Σίγουρα θέλετε να το κάνουμε;».
Λους: «Ναι. Στη στροφή 16».
Γκασλί: «Ευχαριστώ, είναι γελοίο».
Ο Γκασλί δεν έμεινε στο να ζητήσει εξηγήσεις από την ομάδα τους μέσα από το team radio, αλλά όταν τερμάτισε ακούστηκαν πολλά “γαλλικά” στο γκαράζ της ομάδας και ο ίδιος έξαλλος χτυπιόταν στο κοκπιτ του μονοθεσίου του.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια
Ο Γκασλί και ο Οκόν μεγάλωσαν και οι δυο στη Νορμανδία της Γαλλίας, και έτρεχαν στα καρτ μαζί ως juniors. Ωστόσο, η σχέση τους δεν εξελίχθηκε ομαλά. Είχαν τσακωθεί και δεν είχαν από τότε καλές σχέσεις. Ωστόσο, όταν έγιναν οδηγικό δίδυμο στην Alpine, είπαν να αφήσουν πίσω τους το κακό παρελθόν και να βάλουν τα δυνατά τους για να βοηθήσουν την ομάδα.
«Ήξερα ότι δεν θα ήταν εύκολο», είπε ο Γκασλί, «αλλά ταυτόχρονα ήξερα, ότι είχαμε μεγαλώσει πολύ. Ανησυχούσα λίγο, για το πώς θα με υποδεχτεί και θα συνεργαστεί μαζί μου. Γνωρίζω τον Eστεμπάν από πολύ καιρό, οπότε ξέρω πώς δουλεύει. Είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες, είμαστε απλώς δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, αλλά τελικά νομίζω, ότι δουλεύουμε πολύ καλά. Νομίζω, ότι καταλάβαμε την ευθύνη που είχαμε αναλάβει.
Το κύριο μέλημά μου ήταν να δουλέψω καλά μαζί του, να βεβαιωθώ, ότι θα βγάλουμε το μάξιμουμ του μονοθεσίου, το μέγιστο από την ομάδα και ότι και οι δύο πιέζουμε προς την ίδια κατεύθυνση. Πάντα θα υπάρχει ένας υγιής ανταγωνισμός, ο ένας θέλει να νικήσει τον άλλον. Αλλά, αυτό που με νοιάζει περισσότερο είναι, ότι αυτό δεν επηρεάζει την εξέλιξη της ομάδας και την εξέλιξη του μονοθεσίου».
Δηλαδή φίλοι; Μπα!
«Δεν περνάμε πολύ χρόνο μαζί», συνεχίζει ο Γκασλί, «αλλά όταν είμαστε στην πίστα, τότε είμαστε στη δουλειά. Είμαστε ώριμοι, υπεύθυνοι και αποδίδουμε. Όσον αφορά τη σχέση εργασίας, όλα είναι πολύ τυπικά μεταξύ μας, αλλά αυτό είναι το μόνο, που μπορώ να ζητήσω γιατί στο τέλος της ημέρας, θέλω απλώς να είμαι ανταγωνιστικός. Ξέρω, ότι ο Εστεμπάν δεν θα με καλέσει για δείπνο, αλλά είμαι καλά με αυτό. Με τον Εστεμπάν, παλεύουμε και οι δύο για την καριέρα μας. Και οι δύο θέλουμε να φτάσουμε στην κορυφή. Και οι δύο θέλουμε να είμαστε ηγέτες της ομάδας. Το αποδέχομαι και πραγματικά αποδέχομαι την πρόκληση. Θέλω τον ανταγωνισμό, γιατί στο τέλος της ημέρας, ο Εστεμπάν είναι ένας πολύ γρήγορος και πολύ ταλαντούχος οδηγός. Το έχει αποδείξει. Αυτό χρειάζομαι από τον team mate μου, κάποιον που θα με πιέσει, κάποιον που θα ωθήσει την ομάδα.
Ξέρω, πόσο πολύ θέλει να με νικήσει! Ταυτόχρονα, ξέρει ακριβώς, πόσο πολύ θέλω, κάθε φορά να τον κερδίζω».
Θέλω να νικήσω τους πάντες!
«Δεν είναι κάτι προσωπικό» συνέχισε ο Γάλλος, «γιατί, στο τέλος της ημέρας, με νοιάζει και για τους 19 οδηγούς. Θέλω να νικήσω τους πάντες. Θέλω όλοι να είναι πίσω μου. Για να κερδίσω τους πάντες, χρειάζομαι τον Εστεμπάν να με πιέζει και να πιέζει την ομάδα να βελτιώσει το μονοθέσιο.
Αυτό ακριβώς κάναμε όλη τη χρονιά. Νομίζω, ότι μάλλον δεν είναι τόσο συναρπαστικό για τους δημοσιογράφους. Δεν υπήρξαν όλες οι σπίθες, οι ιστορίες και το δράμα, που θα περίμενε ο κόσμος. Αλλά, ήταν υπέροχο».
Μια σεζόν με τα πάνω και τα κάτω, για την Alpine. Ο Οκόν, όσο και ο Γκασλί κατάφεραν να ανεβούν στο βάθρο των νικητών – στο Μονακό και στην Ολλανδία αντίστοιχα. Όμως η ομάδα τους δεν κατάφερε ακόμα να ξεφύγει από την 6η θέση και έχει μαζέψει συνολικά μόλις 108 βαθμούς.
