O Έντζο Φεράρι θα ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος αν είχε γνωρίσει και συνεργαστεί με τον Μίκαελ Σουμάχερ. Έτσι πιστεύει και δηλώνει ο Λούκα Ντι Μοντεζέμολο, ο οποίος τους γνώριζε και συνεργάστηκε μαζί τους στενά.
Ο Μίκαελ είναι πάντα μπροστά μου!
Παρόλο, που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να συναντηθούν – ο Έντζο Φεράρι πέθανε το 1988, ενώ ο Σουμάχερ ξεκίνησε το ταξίδι του στη F1 τρία χρόνια αργότερα – ο Μοντεζέμολο αισθάνεται σίγουρος, ότι ο Έντζο θα λάτρευε τη συνεργασία του με τον επτά φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μίκαελ Σουμάχερ. Αυτή την άποψη τη βασίζει ο Ιταλός στο πηγαίο και τεράστιο ταλέντο του Γερμανού, καθώς και στην αφοσίωσή του στους στόχους και την ομάδα του.
«Όταν είμαι στο γραφείο, ο Μίκαελ είναι πάντα μπροστά μου» λέει ο Μοντεζέμολο. «Στους τοίχους έχω τρεις φωτογραφίες με στιγμές από την εποχή του στη Ferrari. Μία με τον Ζαν Τοντ να τον σηκώνει στα χέρια του, μετά τη νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Suzuka το 2000, άλλη μία με όλη την ομάδα, που φορά κόκκινη περούκα – η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε στη Μαλαισία – και άλλη μία τον Μίκαελ αγκαλιά μετά το Monza Triumph του ’96».
Μου έλειπε ένας οδηγός που θα έκανε τη διαφορά!
«Όταν επέστρεψα στη Ferrari, ο στόχος μου ήταν να ξαναχτίσω την ομάδα. Έπρεπε να προσλάβω τους σωστούς ανθρώπους για να σχεδιάσω έναν νικηφόρο κύκλο και να δημιουργήσω ένα καλό κλίμα στην εταιρεία.
Προσέλαβα τον Ζαν Τοντ γιατί μου άρεσαν οι μισθοφόροι και είχε περάσει ολόκληρη την καριέρα του, ως στέλεχος στην Peugeot.
Μετά ήρθαν ο Ρος Μπρον, ο Ρόρι Μπριν, ο Πάολο Μαρτινέλι και ο Στέφανο Ντομενικάλι. Σε εκείνο το σημείο και μόνο σε εκείνο το σημείο, έλειπε ένας οδηγός, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά».
Ο Μοντεζέμολο το έκανε, όπως ο Έντζο Φεράρι
«Ακολουθώντας το μάθημα του Έντζο Φεράρι, να μην εκτίθεται ποτέ προσωπικά, ζήτησα από τον Nίκι Λάουντα, να πάει και να μιλήσει με τον Βίλι Βέμπερ, τον μάνατζερ του Σουμάχερ», συνέχισε την αφήγησή του ο Ιταλός.
«Ο Λάουντα έκανε τις αρχικές επαφές και στη συνέχεια παρέδωσε τον φάκελο στον Τοντ. Και τελικά ο Μίκαελ ήρθε σε μένα. Αυτό το αγόρι από τη Γερμανία, δεν ήξερε εκατό τοις εκατό το μύθο της Ferrari. Αλλά, είχε καταλάβει τη σημασία του, όταν ήταν επικεφαλής του γερμανικού GP την προηγούμενη χρονιά. Δύο γύρους, πριν το τέλος του αγώνα έσπασε ο κινητήρας του Σουμάχερ και ο Μπέργκερ κέρδισε.
Ο Μίκαελ μου εξομολογήθηκε, ότι του έκανε μεγάλη εντύπωση: «Εγώ, ένας Γερμανός, μέσα στο σπίτι μου σταματάω από βλάβη και βλέπω ολόκληρο το Χόκενχαϊμ γεμάτο σημαίες της Ferrari να πανηγυρίζουν και να χαιρετούν έναν Αυστριακό…».
Ο Φεράρι θα ενθουσιαζόταν με τον Μίκαελ
Ο Λούκα Ντι Μοντεζέμολο πιστεύει πως ο Έντζο θα δενόταν με τον Σουμάχερ και αυτό γιατί. «Του άρεσαν οι οδηγοί, που τα δίνουν όλα! Θα τον λάτρευε ο Έντζο, όπως και για κάτι ακόμα, για την καλή σχέση του Μίκαελ με τους μηχανικούς. Ακόμα και όταν έσπασε το πόδι του στο Σίλβερστοουν, δεν είπε ποτέ λέξη εναντίον της ομάδας. Και θα μπορούσε άνετα τότε, να το κάνει αυτό».