Ο δεύτερος είναι ο πρώτος απο αυτούς που έχασαν

Σαν σήμερα πριν τριάντα χρόνια φεύγει απο την ζωή ίσως ο πιο ταλαντούχος οδηγός όλων των εποχών. Ένας άνθρωπος που έκανε την διαφορά όχι επειδή οδηγούσε πιο γρήγορα απο τους υπόλοιπους (που το έκανε) αλλά επειδή πρέσβευε έναν τρόπο ζωής  διαφορετικό απο τους περισσότερους. Τον τρόπο ζωής του νικητή. 

Τριάντα χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο του Άιρτον Σένα στο Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο την 1η Μαΐου 1994, αλλά η γοητεία του Βραζιλιάνου οδηγού παραμένει χαραγμένη στην πίστα. Σε κάθε πίστα.

Ο θάνατός του, σε ηλικία 34 ετών, ήταν μεγάλο πλήγμα για την πρόωρη λήξη μιας τεράστιας καριέρας και μια τραγωδία που στέρησε από τη Formula 1 έναν από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες της. Η κληρονομιά του παραμένει αισθητή σε κάθε άθλημα και όχι μόνο.

Ο Σένα οδηγούσε για τη Williams στην Ίμολα. Είχε ήδη κερδίσει τρεις τίτλους και αναγνωρίστηκε ως το κορυφαίο ταλέντο μιας γενιάς με πολλούς σπουδαίους οδηγούς, σε ένα από τα πιο καταστροφικά σαββατοκύριακα στην ιστορία της F1.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης προκριματικής συνεδρίασης της Παρασκευής, ο συμπατριώτης του Βραζιλιάνος Ρούμπενς Μπαρικέλο υπέστη ένα τεράστιο ατύχημα που τον άφησε αναίσθητο. Στη συνέχεια, στα προκριματικά του Σαββάτου, ο Αυστριακός Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ σκοτώθηκε όταν συνετρίβη στη στροφή Villeneuve.

Ο αγώνας συνεχίστηκε κανονικά και στον έβδομο γύρο ο Σένα βγήκε εκτός πίστας στο Tamburello, χτυπώντας τον τοίχο με 233 χλμ/ώρα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά άφησε την τελευταία του πνοή λίγο αργότερα. Το σοκ αντήχησε σε όλο το άθλημα.

Ο Βρετανός Τζόνι Χέρμπερτ αγωνιζόταν για την Lotus εκείνη την ημέρα και είχε γνωρίσει και τρέξει με τον Σένα για κάποιο διάστημα, καθώς το ζευγάρι είχε αγωνιστεί πρώτα στα καρτ. «Το ταλέντο του ήταν μοναδικό», λέει. «Είχε αυτή την ικανότητα να το κάνει στα προκριματικά, να το κάνει σε έναν αγώνα, σε βρεγμένο ή στεγνό, και αυτή την απίστευτη ικανότητα να αποδίδει τα μέγιστα με τον εξοπλισμό που είχε, καλό ή κακό.”

Πολλά έχουν ειπωθεί για το πώς ασκούσε ο Σένα αυτό το ταλέντο, ότι παράλληλα με την εξαιρετική του δεξιοτεχνία ήταν επικίνδυνα ασυμβίβαστος, με τις συζητήσεις για αυτό το θέμα να εξακολουθούν να μαίνονται. Υπήρξε όμως χωρίς αμφιβολία ένας μοναδικός και παθιασμένος άνθρωπος.

Ο Σιντ Γουότκινς ήταν ο γιατρός της F1 που έφτασε πρώτος στο συμβάν το 1994. Έγραψε ότι μετά τον θάνατο του Ράτζενμπεργκερ ρώτησε τον ταραγμένο Σένα γιατί ένιωθε την ανάγκη να συνεχίσει, ότι δεν είχε τίποτα άλλο να αποδείξει. «Παράτα τα και πάμε για ψάρεμα», του είπε ο Γουότκινς. Η απάντηση του Σένα συνόψισε τον χαρακτήρα του και το γιατί, όπως εκδηλωνόταν στην οδήγησή του, ήταν τόσο συναρπαστικός.

«Σιντ, υπάρχουν ορισμένα πράγματα για τα οποία δεν έχουμε κανέναν έλεγχο», απάντησε. «Δεν μπορώ να τα παρατήσω, πρέπει να συνεχίσω».

Ο Σένα είναι ένας οδηγός γνωστός πέρα από τη “φούσκα” του μηχανοκίνητου αθλητισμού, και είναι σχεδόν παγκοσμίως αναγνωρίσιμο όνομα από την εποχή του. Ήταν επίσης ανθρώπινος.

Ήταν υποστηρικτής της ασφάλειας των οδηγών, ένας στοχαστικός, περιποιητικός και συμπονετικός άνθρωπος, ο πρώτος που σταματούσε και ερχόταν σε βοήθεια άλλου οδηγού μετά από ατύχημα, θυμάται ο Χέρμπερτ.

Μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν αντέξει πέρα από το θάνατό του.

Στη F1, το σημαντικότερο αποτέλεσμα εκείνου του φρικτού Σαββατοκύριακου ήταν μια ανανεωμένη προσπάθεια για τη βελτίωση της ασφάλειας του αθλήματος. Τη δεκαετία που ακολούθησε οι αλλαγές ήταν εκτεταμένες και αποτελεσματικές.

Μόνο ένας οδηγός έχει χάσει τη ζωή του ως αποτέλεσμα ατυχήματος στην πίστα κατά τη διάρκεια αγώνα της F1 από το 1994, όταν ο Ζιλ Μπιανκί χτύπησε σε όχημα ανάκτησης στο Ιαπωνικό GP το 2014.

Ιδρύθηκε επίσης το «Instituto Ayrton Senna», ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που είχε συζητήσει να δημιουργήσει με την αδερφή του Βιβιάν λίγο πριν φύγει για την Ίμολα. Θα επισημοποιούσε τα μεγάλα χρηματικά ποσά που ήδη δώριζε αθόρυβα για να βοηθήσει φτωχά Βραζιλιανόπουλα στην εκπαίδευση. Πρόεδρός του σήμερα είναι η Vivianne και συνεχίζει να δαπανά εκατομμύρια λίρες βοηθώντας μειονεκτούντα παιδιά στη Βραζιλία.

30 χρόνια μετά τον θάνατο του, ο Σένα καταφέρνει να κάνει τον μηχανοκίνητο αθλητισμό καλύτερο για όλους όσους τρέχουν αλλά και για όλους εμάς που τον παρακολουθούμε.