Περίεργα αυτοκίνητα: Ένα μοντέλο με φιλοσοφία…ψυγείου, ένα αυτοκίνητο-βάρκα και το εξαθέσιο ιταλικό μίνι – πρόγονος του Fiat 500. Σας παρουσιάζουμε σήμερα 3 από τα πιο περιέργα και…ενδιαφέροντα αυτοκίνητα που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ.
Καμιά φορά, στους γρήγορους ρυθμούς ζωής του σήμερα που πάνω-κάτω κάνουμε τις περισσότερες αποστάσεις μας μέσα στο αυτοκινήτο, είναι εύκολο να ξεχάσουμε οτι τα αυτοκίνητα όπως τα γνωρίζουμε είναι μια, σχετικά, νέα τεχνολογία. Μπορεί εμείς να έχουμε ζήσει σε ένα περιβάλλον, οπου τα οχήματα σε 4 ρόδες κυριαρχούν στους δρόμους και είναι το το πιο κοινό μέσο μεταφοράς, ωστόσο τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι.
Για να φτάσουμε στο σήμερα, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι μηχανικοί τους, πέρασαν από πολλές φάσεις κατανοήσης του πώς και πού θέλουμε να πάμε την τεχνολογία των αυτοκίνητων.
Μερικές ιδεές τους βρήκαν ανταπόκριση στο κοινό και συνεχίστηκαν για χρόνια, δίνοντας μορφή στη νέα ημέρα της αυτοκίνησης και μερικές άλλες…όχι τόσο. Εμείς, σήμερα, θα ασχοληθούμε με την δεύτερη κατηγορία.
Από αυτοκίνητα που μοιάζουν λες και βγήκαν από ταινίες περιπέτειας των 80’s μέχρι το… εξαθέσιο ιταλικό μικρό που αποτέλεσε πρόγονο για το πεντακοσαράκι της Fiat, σήμερα σας παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο ξεχωριστές ιδεές που είχαν οι αυτοκινητοβιομηχανίες ανά τα χρόνια.
Για να δούμε 3 από τα τα περίεργα αυτοκίνητα που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ.
Τα 3 πιο περίεργα αυτοκίνητα: Το Iso Isetta του 1953
Ξεκινάμε από ένα αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε από μια εταιρεία παραγωγής… ψυγείων και, για να είμαστε ειλικρινείς, βάλανε αρκετή από την αισθήτικη των κύριων προιόντων τους και στο αυτοκίνητο τους.
Και γιατί το λέμε αυτό;
Το μικρό αυτό περιέργο αυτοκινητάκι είχε μόνο μια πόρτα, η οποία ήταν, ουσιαστικά, όλο το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου, ακριβώς όπως λειτουργούν οι πόρτες σε ένα ψύγειο. Αμα ξέρεις να κάνεις κάτι καλά, γιατι να το αλλάξεις; Το σεβόμαστε.
Η αρχική κατασκευή του Isetta είχε 3 ρόδες, κάτι που το έκανε πληρώς ασταθές στον δρόμο, όποτε για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, η Iso σχεδίασε έναν πίσω άξονα στενού εύρους, ο οποίος εξοικονομούσε κόστος, καθώς εξάλειφε την ανάγκη χρήσης διαφορικού.
Οι ιταλοί, πάντως, απόφασισαν γρήγορα ότι τα ψυγεία είναι για τις κουζίνες και όχι τον δρόμο, όποτε σταμάτησαν την παραγώγη του αυτοκίνητου, δώσανε το σχέδιο του σε άλλες μάρκες και βρήκαν ανταπόκριση από την... BMW. Η γνωστή βαυαρική φίρμα μπορεί να κράτησε μόνο την αισθητική από το αρχικό μοντέλο, αφού άλλαξε σχεδόν τα πάντα από το αρχικό αυτοκίνητο, στήριξε πάνω στο Iso Isetta, ωστόσο, το δικό της BMW Isetta, ένα από τα πιο πετυχημένα micro cars στις παγκόσμιες αγορές.
Το Amphicar του 1961: Μισό βάρκα, μισό αυτοκίνητο
Μια λίστα με περιέργα αυτοκίνητα θα ήταν ημιτελής, χωρίς ένα αυτοκίνητο που πρόσπαθησε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο κάθε μηχανικού: Ένα όχημα που μπορεί να οδηγήθει σε σταθέρο έδαφος άλλα και να επιπλέει στο νερό.
Αυτό ακριβώς ήταν το Amphicar: Λίγο αυτοκίνητο, λιγο βάρκα και πολύ κακό στο να μπορεί να κάνει οτιδήποτε από τα δύο σε αξιοπρεπές βαθμό. Το αμφίβιο αυτο όχημα τροφοδοτούνταν από έναν κινητήρα 1,2 λίτρων από που απέδιδε 43 άλογα. Στο νέρο μπορούσε να φτάσει τα 11 χλμ./ώρα, ενώ όυτε στον δρόμο τα πήγαινε καλύτερα, αφού χρειαζόταν 40 δευτερόλεπτα για να φτάσει τα 100 χλμ./ώρα. Το κοντέρ «τερμάτιζε» στα 110 χλμ./ώρα.
Η κίνηση πήγαινε στους μπροστινούς τρόχους τόσο στο δρόμο, όσο και στο νέρο. Το αυτοκίνητο αυτό ήταν αντικειμενικά flop και η παραγωγή του σταμάτησε μόλις 2 έτη αργότερα, το 1963.
Το Fiat 600 Μultipla του 1956: Το Fiat 500 πριν γίνει Fiat 500, ήταν εξαθέσιο
Αυτο το περιέργο μίνιβαν, ήταν βασισμένο πάνω ένα φυσιολογικό Fiat 600 της εποχής (πρόγονο του γνωστού και αγαπημένου Fiat 500). Διέθετε έναν μικρό κινητήρα 0,6 λίτρων που ήταν τοποθετημένος στο πίσω μέρος, με τον χώρο αποσκευών να είναι μπροστά. Αυτό, μέχρι που κάποιος στη Fiat είχε μια καλύτερη ιδέα: Να αφαιρέσει το χώρο αποσκευών,να βάλει καθίσματα και να το μετατρέψει σε έξτρα χώρο για παραπάνω επιβάτες.
Έτσι από 4θέσιο, το αυτοκίνητο ήταν, πλεόν, για 6 άτομα, που αν δεν είχαν αντιλήψη σεβασμού του προσωπικού χώρου, θα μπορέσουν να χωρέσουν άνετα στο Fiat 600 Multipla.
Το βασικό πρόβλημα, πάντως, ήταν πως το αυτοκίνητο συνεχίζε να χρησιμοποιεί το ίδιο σύστημα κίνησης (του οποίου η απόδοση ήταν στους 21 ίππους), με μόνη αλλαγή ένα διαφορετικό σασμάν, για χαμηλότερες σχέσεις μετάδοσης.
Το αυτοκίνητο είχε τελική 91 χλμ./ώρα και χρειάζοταν μόλίς…43 δευτερόλεπτα για να την φτάσει, σύμφωνα με τις ηρωικές μετρήσεις του Βρετανικού περιοδικού Motor.