Η Mazda, είναι μία από τις πιο γνωστές εταιρείες αυτοκινήτων στον πλανήτη, καθώς οι Ιάπωνες έχουν αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος των 100 και πλέον χρόνων από την ίδρυση τους στην παραγωγή αξιόπιστων οχημάτων για πολλές αγορές.
Δεδομένης της συνεχιζόμενης δημοφιλίας της εταιρείας, η Mazda μπορεί κάλλιστα να ευημερήσει και καθ’ όλη τη διάρκεια του επόμενου αιώνα.
Όπως έχει συμβεί και με άλλες εταιρείες, η κατασκευή αυτοκινήτων δεν ήταν στην πραγματικότητα ο πρωταρχικός στόχος της επιχείρησης του Jujiro Matsuda όταν ίδρυσε την Toyo Cork Kogyo το 1920, με την εταιρεία να επικεντρώνεται τότε στην παραγωγή φελλών.
Τη δεκαετία του 1930, η εταιρεία ξεκίνησε να κατασκευάζει αυτοκίνητα και έγινε γρήγορα, ένας από τους κορυφαίους κατασκευαστές αυτοκινήτων της Ιαπωνίας τις επόμενες δεκαετίες – ένας κατασκευαστής που γνώρισε εξίσου μεγάλη επιτυχία στις αγορές της Βόρειας Αμερικής όσο και στην Ασία.
Όσον αφορά την επιτυχία της Mazda στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εταιρεία ξεχώρισε τη δεκαετία του 1960, μαζί με άλλες ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Honda και η Toyota. Αν και το εμβληματικό Cosmo Sport της εταιρείας, ήταν αυτό που κίνησε το ενδιαφέρον των Αμερικανών οδηγών, το όνομα Mazda μπορεί να μην είχε διαρκέσει πολύ στις Η.Π.Α. αν δεν προέκυπτε μια απρόσμενη συνεργασία με μία από τις πιο εμβληματικές εταιρείες της Αμερικής, την Ford Motor Company.
Η συνεργασία με τη Ford ήταν αναγκαία για τη Mazda
Η Mazda, γνώρισε μια εντυπωσιακή επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1960. Η αμερικανική αγορά, έγινε γρήγορα μια σημαντική πηγή εσόδων, εκτός της Ιαπωνίας. Ωστόσο, μέχρι τη δεκαετία του 1970, η εξάρτηση του Ιάπωνα κατασκευαστή από τα έσοδα των ΗΠΑ, είχε γίνει ένα απρόσμενο πρόβλημα.
Η έλλειψη καυσίμων εκείνη την περίοδο, οδήγησε σε άνοδο της τιμής τους, καθιστώντας τους περιστροφικούς κινητήρες της Mazda που «έκαιγαν» πολύ καύσιμο, ακριβότερους για τους ιδιοκτήτες, και ως εκ τούτου λιγότερο επιθυμητούς.
Καθώς το μερίδιο αγοράς της Mazda στις ΗΠΑ άρχισε να μειώνεται, ήρθε και η οικονομική πίεση, με την εταιρεία να αναζητά μια συμμαχία που θα μπορούσε να τη βοηθήσει να διατηρήσει την παρουσία της στην Αμερική. Πράγματι βρήκε έναν πρόθυμο συνεργάτη σε έναν από τους παλαιότερους κατασκευαστές αυτοκινήτων της χώρας, την Ford Motor Company.
Το αρχικό επενδυτικό μερίδιο της Ford στη Mazda ήταν ένα 7%, αλλά μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η Ford είχε υπερδιπλασιάσει τη συμμετοχή του κεφαλαίου, φτάνοντας να κατέχει σχεδόν το 25% των μετοχών της ιαπωνικής εταιρείας.
Όσο κι αν έμοιαζε με εξαγορά, η Ford δεν απέκτησε ποτέ την πλήρη ιδιοκτησία της Mazda. Αντίθετα, χρησιμοποίησε την οικονομική της επιρροή, για να θέσει τα θεμέλια για μια επικερδή συνεργασία, με τη Mazda να δείχνει στη Ford πώς να κατασκευάζει μικρότερα αυτοκίνητα πιο φθηνά και πιο γρήγορα από ποτέ, και τη Ford να κρατάει τη Mazda στην αγορά των ΗΠΑ.
Η συνεργασία μεταξύ Ford και Mazda, αποδείχθηκε επωφελής μέχρι τη δεκαετία του ’80 και με τον καιρό οδήγησε στην ανάπτυξη δημοφιλών μοντέλων και για τους δύο κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένου του δημοφιλέστερου ranger pickup της Ford, του Mazda 626 και, φυσικά, του Ford Courier, μεταξύ πολλών άλλων.
Το 1985, η συνεργασία θα οδηγούσε ακόμη και στη δημιουργία της AutoAlliance International, ενός εργοστασίου που ιδρύθηκε στο Flint του Michigan, με σκοπό την παραγωγή μοντέλων και των δύο εταιρειών.
Γιατί σταμάτησε η συνεργασία τους;
Με τη συνεχή ανταλλαγή ιδεών και ανάπτυξη νέων μοντέλων μεταξύ Ford και Mazda, οι εταιρείες παρέμειναν σταθερές για το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης δεκαετίας. Ωστόσο, η Mazda βρέθηκε πάλι αντιμέτωπη με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες τη δεκαετία του 1990, όταν μια ύφεση στην ασιατική οικονομία την άφησε με σοβαρό χρέος.
Ευτυχώς, η Ford παρενέβη ξανά, αυξάνοντας το μερίδιο της στο 33,4%.
Αν και η συνεργασία Ford και Mazda θα συνεχιζόταν για σχεδόν άλλες δύο δεκαετίες, ο Αμερικανός κατασκευαστής, δεν αύξησε ποτέ το ποσοστό ιδιοκτησίας πάνω από το 33,4%. Το 2008, η Ford θα αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, καθώς η παγκόσμια οικονομία βρισκόταν σε επικίνδυνο σημείο κατάρρευσης.
Η οικονομική πίεση, οδήγησε τη Ford να επανεξετάσει τις επενδύσεις του στη Mazda, με αποτέλεσμα να προχωρήσει στην πώληση των μετοχών της στην εταιρεία, τον ίδιο χρόνο. Η Ford είχε μειώσει το μερίδιο της στο 3% μέχρι το 2010, και τέσσερα χρόνια αργότερα θα πουλούσε τις τελευταίες της μετοχές, τερματίζοντας τη συνεργασία της με τη Honda το 2014.