Σχεδόν όλοι μπορούν να αναγνωρίσουν το λογότυπο της Ferrari, μόνο και μόνο επειδή είναι τόσο εμβληματικό – αλλά ξέρετε από πού προήλθε το άλογο ή το κίτρινο φόντο;
Πριν αποκαλύψουμε την ιστορία, υπάρχει ένα ενδιαφέρον γεγονός – το λογότυπο προέκυψε αρκετά χρόνια πριν καν υπάρξει η εταιρεία Ferrari. Όλα έχουν να κάνουν με τον Enzo Ferrari και την ιστορία του.
Πρώτα δημιουργήθηκε το έμβλημα και μετά η εταιρεία
Τα λογότυπα διάσημων εταιρειών όπως οι Bugatti και Audi σίγουρα ξεχωρίζουν, αλλά η ιστορία τους είναι ενδιαφέρουσα. Για το λογότυπο της Ferrari, ωστόσο, πρέπει να γνωρίσετε μερικές λεπτομέρειες για τον ίδιο τον ιδρυτή, τον Enzo Ferrari.
Πριν ξεκινήσει την εταιρεία που έχει γράψει το όνομα της με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αυτοκινήτου, ο Enzo ήταν οδηγός αγώνων. Πήρε μέρος σε αμέτρητους αγώνες και κέρδισε πολλούς.
Όταν κέρδισε τον πρώτο του αγώνα το 1923, γνώρισε τους γονείς ενός διάσημου πιλότου του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου – του Francesco Baracca – που είχε για έμβλημα ένα άλογο που καλπάζει ζωγραφισμένο στο πλαϊνό τμήμα του αεροπλάνου.
Σε μια συζήτηση που είχε με τους γονείς του, η μητέρα του πιλότου, Paolina, πρότεινε στον Ferrari να βάλει το έμβλημα στα αυτοκίνητα του για «καλή τύχη». Όλοι θέλουν λίγη τύχη στο πλευρό τους, οπότε ο Enzo πήρε το μαύρο άλογο και το έβαλε μπροστά σε ένα κίτρινο φόντο. Το κίτρινο ήταν το χρώμα της πόλης Modena στην Ιταλία.
Ένα από τα πιο διάσημα λογότυπα
Το νέο λογότυπο εμφανίστηκε στα πρώτα αυτοκίνητα Alfa Romeo που χρησιμοποιούσε η αγωνιστική ομάδα Scuderia το 1932. Το άλογο έφερε καλή τύχη, καθώς τα δύο πρώτα αυτοκίνητα που το είχαν, κέρδισαν την πρώτη και τη δεύτερη θέση στον αγώνα αντοχής Spa 24 Hours.
Ωστόσο, η Alfa Romeo αποσύρθηκε από τους επαγγελματικούς αγώνες το 1933, αφήνοντας τη Scuderia Ferrari, ως τη μόνη ομάδα με αυτό το λογότυπο.
Τελικά, ο Enzo ίδρυσε τη εταιρεία Ferrari το 1947 και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το ίδιο έμβλημα, ως επίσημο λογότυπο της Ferrari. Το πρώτο μοντέλο της Ferrari ήταν το 125 S και παρουσιάστηκε με ένα έμβλημα που ήξεραν ήδη όλοι.
Μετά από αυτό – όπως λένε – τα υπόλοιπα είναι ιστορία.