Οι συμπαίκτες στη Formula 1, μπορούν είτε να δημιουργήσουν φιλίες ζωής (όπως οι «Carlando» και «Yukierre»), είτε να ακολουθήσουν εντελώς διαφορετική πορεία.
Ο πρώτος κανόνας της Formula 1, είναι να νικάς πάντα τον συμπαίκτη σου. Είναι ο μόνος οδηγός με το ίδιο ακριβώς μονοθέσιο, πράγμα που σημαίνει ότι είναι βαρόμετρο για την απόδοση σου – και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, δυσκολεύουν πολύ.
Περιττό να πούμε, ότι κάποια δίδυμα οδηγών οδηγήθηκαν σε έντονες αντιπαραθέσεις μέσα στα χρόνια, και ενώ κάποιες από αυτές αποκαταστάθηκαν όταν οι οδηγοί πήγαν σε άλλες ομάδες ή αποσύρθηκαν, δεν μπορείς να πεις το ίδιο για άλλες.
8 ζευγάρια οδηγών που «δεν τα βρήκαν»
- Alain Prost και Ayrton Senna
- Fernando Alonso και Lewis Hamilton
- Nigel Mansell και Nelson Piquet
- Gilles Villeneuve και Didier Pironi
- Sebastian Vettel και Mark Webber
- Lewis Hamilton και Nico Rosberg
- Alan Jones και Carlos Reutemann
- Alain Prost και René Arnoux
1. Alain Prost και Ayrton Senna
Ίσως το πιο διάσημο δίδυμο οδηγών όλων των εποχών.
Όταν ο ανερχόμενος Άιρτον Σένα βρέθηκε μαζί με έναν από τους κορυφαίους της Formula 1, τον Αλέν Προστ στη McLaren τη σεζόν του 1988, ο Γάλλος ήταν ήδη δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής εκείνη την περίοδο.
Όμως, με την McLaren MP4/4 του 1988 να είναι το κορυφαίο μονοθέσιο του πρωταθλήματος, οι δυο τους συχνά μονομαχούσαν για τη νίκη, κάνοντας την McLaren MP4/4 ένα από τα πιο επιτυχημένα μονοθέσια της Formula 1 όλων των εποχών – με τον Σένα να βγαίνει νικητής εκείνη τη χρονιά.
Ο Προστ, δεν θα επέτρεπε να τον ξεπεράσουν για δεύτερη χρονιά, και οι δυο τους συγκρούστηκαν στο Grand Prix της Ιαπωνίας το 1989, σε έναν από τους πιο δραματικούς τελικούς της σεζόν στην ιστορία της F1.
Ο Σένα αποκλείστηκε από τον αγώνα, καθώς διαπιστώθηκε ότι παρέλειψε να περάσει από την τελευταία chicane, έπειτα από τη σύγκρουση του με τον Προστ. Έτσι, ο Προστ στέφθηκε πρωταθλητής και μετακόμισε στη Ferrari, χαρακτηρίζοντας τον Senna ως έναν «αδύνατο» συνεργάτη.
Ωστόσο, ο χρόνος αποκατέστησε τη σχέση τους, καθώς ο Σένα έστειλε μήνυμα μέσω ασυρμάτου στον Προστ στον τελευταίο του αγώνα στην Αυστραλία το 1993, ως ένδειξη αναγνώρισης της καριέρας του και της μεταξύ τους αντιπαλότητας: «Ένα ξεχωριστό γεια στον αγαπημένο μου… στον αγαπημένο μας φίλο Αλέν, στη Γαλλία. Μας λείπεις, Αλέν.»
2. Fernando Alonso και Lewis Hamilton
Ένα ανερχόμενο ταλέντο, που συνεργάστηκε με έναν σπουδαίο οδηγό, ο οποίος ήταν ήδη δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής όταν βρισκόταν στη McLaren.
Γυρνάμε στο 2007, όπου ο νεοφερμένος Λιούις Χάμιλτον μπήκε στη Formula 1 ως πρωταθλητής του GP2, ενώ ο Φερνάντο Αλόνσο είχε πάει στη McLaren από τη Renault, μετά από δύο πολύ επιτυχημένες χρονιές με την ομάδα.
Αυτό που ίσως δεν είχε υπολογίσει ο Αλόνσο όμως, ήταν πόσο γρήγορος θα ήταν ο Χάμιλτον – και αυτό που ίσως δεν είχε συνειδητοποιήσει ο Χάμιλτον, ήταν πόσο αποφασισμένος ήταν ο Αλόνσο, να κάνει τα πάντα για να διατηρήσει τον έλεγχο στην ομάδα που μόλις είχε υπογράψει συμβόλαιο.
Φάνηκε από τον πρώτο γύρο στην Αυστραλία, ότι ο Χάμιλτον δεν θα παρέδιδε τα όπλα, – με τον νεαρό Βρετανό να προσπερνάει τον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή από την εξωτερική στην 1η στροφή στον πρώτο κιόλας γύρο.
Ο Αλόνσο θα τερμάτιζε μπροστά από τον Χάμιλτον εκείνη την ημέρα και οι δύο οδηγοί θα διεκδικούσαν τον τίτλο του 2007 μέχρι τον τελευταίο αγώνα της σεζόν, αλλά περιστατικά όπως η παρατεταμένη παραμονή του Αλόνσο στα pit stops στην Ουγγαρία, για να μην επιτρέψει στον Χάμιλτον άλλο γρήγορο γύρο, αποτέλεσαν κρίσιμες στιγμές που έφεραν εντάσεις σε μία ήδη τεταμένη σχέση.
Τελικά, κανένας από τους δύο οδηγούς δεν κέρδισε τον τίτλο, καθώς ο Κίμι Ραϊκόνεν κατέκτησε το Πρωτάθλημα Οδηγών το 2007, με τον Αλόνσο να επιστρέφει στη Renault την επόμενη σεζόν μετά από μόλις έναν χρόνο ενός πολυετούς συμβολαίου.
3. Nigel Mansell και Nelson Piquet
Ο Nelson Piquet έφτασε στη Williams ως δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, την περίοδο που ο Nigel Mansell αναζητούσε τον πρώτο του τίτλο στη σεζόν του 1986.
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια συναρπαστική μάχη μεταξύ των δύο τους, με τον Mansell να έχει το πάνω χέρι το 1986. Μάλιστα, ήταν φαβορί για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, μέχρι που ένα σκάσιμο ελαστικού στον τελικό αγώνα της σεζόν τσάκισε τις ελπίδες του, με τον σχολιασμό του Murray Walker να συνοδεύει το γεγονός: «Και κοιτάξτε αυτό! Είναι ο Mansell! Είναι ο Nigel Mansell, και το μονοθέσιο διαλύθηκε εντελώς!»
Ο Alain Prost κέρδισε τον αγώνα στην Αδελαΐδα και τον τίτλο εκείνο το έτος, αλλά οι μάχες μεταξύ του διδύμου της Williams, καθώς και τα αρνητικά σχόλια του Βραζιλιάνου για τη σύζυγο του Mansell, Rosanne, μαζί με το χαρακτηρισμό του ίδιου του Mansell ως «βλάκα», έδωσαν προσωπική χροιά στη μάχη τους.
Ωστόσο, οι δυο τους τα έχουν βρει από τότε, αρκετές δεκαετίες μετά την κοινή θητεία τους στη Williams.
4. Gilles Villeneuve και Didier Pironi
Μια αντιπαλότητα που θα έληγε με τραγικό τρόπο, μόλις έναν αγώνα μετά από ένα περιστατικό που θα καθόριζε τη σχέση τους στην πίστα, καθώς μέχρι τότε οι δυο τους ήταν φίλοι.
Ο Πιρόνι και ο Βιλνέβ, που αγωνίζονταν για τη Ferrari, είχαν λάβει εντολή να επιβραδύνουν ώστε να τερματίσουν μαζί στο Grand Prix του Σαν Μαρίνο του 1982 στην Ίmola, με τον Βιλνέβ μπροστά και τον Πιρόνι πίσω – καθώς η Scuderia χρειαζόταν τη νίκη και οι δύο οδηγοί της Renault είχαν εγκαταλείψει.
Ενώ ο Βιλνέβ είχε αντιληφθεί την εντολή ως οδηγία να διατηρήσουν τις θέσεις τους, ο Πιρόνι τον προσπέρασε για τη νίκη – μια κίνηση που οδήγησε τον Γκιλ να ορκιστεί ότι δεν θα ξαναμιλήσει ποτέ στο συμπαίκτη του στη Ferrari.
Ωστόσο, στον επόμενο γύρω στο Zolder, ο Βιλνέβ θα έχανε τη ζωή του σε σύγκρουση κατά τις κατατακτήριες δοκιμές, και οι άνθρωποι που βρίσκονταν κοντά στους δύο οδηγούς, μοιράστηκαν τις εκδοχές τους για το αν τελικά θα τα ξαναέβρισκαν.
«Ναι, ο Ντιντιέ ήταν πολύ καλός φίλος», δήλωσε η Κατρίν Γκου, σύντροφος του Πιρόνι την εποχή του θανάτου του το 1987.
«Είναι πολύ δύσκολο, γιατί είναι μια αρκετά δύσκολη ζωή να είσαι οδηγός καθώς μετακινείσαι συνεχώς. Δεν είσαι σπίτι, δεν μπορείς να έχεις μια ζωή σαν όλους τους άλλους. Ο Ντιντιέ αγαπούσε πραγματικά τον Γκιλ. Πραγματικά, ήταν συντετριμμένος όταν πέθανε. Ήταν τρομερό.»
Η Joann Villeneuve, σύζυγος του Γκιλ, δεν ήταν σίγουρη αν το συναίσθημα θα ήταν αμοιβαίο.
«Όχι, δεν το πιστεύω. Ο Γκιλ ήταν αυτό που ήταν, 100%», είπε.
«Δεν υπήρχε μέση λύση – αν του άρεσε κάποιος, του άρεσε. Αν όχι, δεν του άρεσε. Δεν αμφισβητούσε τα συναισθήματά του. Έτσι, μόλις γύριζε σελίδα, είχε τελειώσει. Δεν θα το ξανασκεφτόταν.»
«Από την πλευρά του Γκιλ, είχε τελειώσει. Είχε γυρίσει σελίδα σε αυτή τη φιλία. Όλοι το είδαν ως θυμό, αλλά ήταν απογοήτευση. Μία πολύ βαθιά απογοήτευση για όλα όσα πίστευε ότι ήταν αλήθεια. Φυσικά, υπήρχε θυμός, αλλά αυτό δεν ήταν το κύριο συναίσθημα που είχε – ήταν η απογοήτευση.»
5. Sebastian Vettel και Mark Webber
Με τον Φέτελ σε άνοδο και τον Βέμπερ να κάνει τα πάντα για να κερδίσει τη δική του δόξα σε μια Red Bull που γινόταν όλο και πιο ανταγωνιστική, αυτή η διαμάχη θα κατέληγε πάντα σε πυροτεχνήματα.
Μια σύγκρουση μεταξύ των δύο στην Τουρκία το 2010, πυροδότησε μια πικρή μάχη, και όταν μια πτέρυγα νέας τεχνολογίας δόθηκε στον Φέτελ, αυτό έκανε τη νίκη του Βέμπερ την επόμενη μέρα ακόμα πιο γλυκιά. Ο Αυστραλός, αποχαιρέτησε με το αθάνατο ραδιοφωνικό μήνυμα: «Όχι άσχημα για έναν οδηγό νούμερο δύο.»
Αλλά σε μια εποχή όπου οι εντολές της ομάδας απαγορεύονταν στη Formula 1, η φράση “Multi 21” χαράχτηκε στις μνήμες όλων όσων παρακολουθούσαν το Grand Prix της Μαλαισίας του 2013.
Είπαν στον Φέτελ να χρησιμοποιήσει αυτή τη «ρύθμιση» – δηλαδή το Αυτοκίνητο 2 (Webber) να μείνει μπροστά από το Αυτοκίνητο 1 (Φέτελ) – εκείνος την αγνόησε και πάλεψε για την πρωτοπορία, παίρνοντας τη νίκη στον αγώνα, δημιουργώντας μια από τις πιο άβολες στιγμές στην ιστορία της Formula 1 καθώς ο Webber τον κοιτούσε, επαναλαμβάνοντας: «Multi 21, Seb», ενώ ο Φέτελ κοιτούσε μακριά.
6. Lewis Hamilton και Nico Rosberg
Αυτό που ξεκίνησε ως φιλία, εξελίχθηκε σε μια αντιπαλότητα που θα σηματοδοτούσε τα πρώτα χρόνια της turbo υβριδικής εποχής, καθώς οι Hamilton και Rosberg, πάλεψαν για 3 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Κατασκευαστών, σε όλο και πιο τεταμένες συνθήκες.
Οι επαφές γίνονταν όλο και πιο συχνές, η ένταση κορυφωνόταν, ο Hamilton κατέκτησε τον τίτλο και το 2014 και το 2015, στη συνέχεια ο Rosberg έδωσε τα πάντα για να ανατρέψει το συμπαίκτη και πρώην φίλο του, καθώς ο αγώνας τίτλου του 2016 έφτανε στο συμπέρασμα του.
Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά ο Χάμιλτον, ενώ προηγούνταν στο Άμπου Ντάμπι, προσπάθησε να στριμώξει τον Rosberg ανάμεσα στον Φέτελ και τον Φερστάπεν οι οποίοι ακολουθούσαν, με τον Rosberg να χρειάζεται μόνο να βρεθεί στο βάθρο για να εξασφαλίσει τη νίκη.
Άντεξε, κατέκτησε τον τίτλο και αποσύρθηκε τις επόμενες μέρες. Οι συντριβές στην Ισπανία και την Αυστρία, οι εσωτερικές πολιτικές της ομάδας και άλλα, μετέτρεψαν αυτή τη μονομαχία στην πιο έντονη αντιπαλότητα εντός μίας ομάδας, στην ιστορία της F1.
7. Alan Jones και Carlos Reutemann
Δεν είναι ο πρώτος καβγάς συναθλητών εντός της Williams σε αυτή τη λίστα, αλλά η διαμάχη των Alan Jones και Carlos Reutemann ξέσπασε στις αρχές του 1981.
Ο Jones ήταν ο εν ενεργεία Παγκόσμιος Πρωταθλητής, όταν ο Reutemann αρνήθηκε να αφήσει χώρο στον Jones στον δεύτερο αγώνα της χρονιάς.
Αυτό έκανε τον Αυστραλό να αποκαλέσει τον Reutemann “μυωπικό” και να μην ανέβει καν στο βάθρο μετά τον αγώνα, τέτοιος ήταν ο θυμός του απέναντι στον νικητή.
Όπως αποδείχθηκε, και οι δύο θα έχαναν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1981 από τον Nelson Piquet στο τέλος της σεζόν, ο Reutemann με μόλις ένα βαθμό διαφορά και ο Jones με τέσσερις, με το δίδυμο να αποχωρεί από τη Formula 1, λίγο μετά το τέλος της θυελλώδους συνεργασίας τους.
8. Alain Prost και René Arnoux
Η έλευση του Alain Prost ως συμπαίκτη του René Arnoux στη Renault οδήγησε σε ένα αποκλειστικά Γαλλικό δίδυμο. Με τον Prost, ως νεαρό και φιλόδοξο οδηγό που ήθελε να αφήσει το στίγμα του, η σχέση τους χειροτέρευσε καθώς πάλευαν για την κυριαρχία.
Ένας αγώνας, θα έβλαπτε ανεπανόρθωτα τη συνεργασία τους σε επαγγελματικό επίπεδο. Στο Γαλλικό Grand Prix του 1982, ο Arnoux τερμάτισε μπροστά από τον Prost χαρίζοντας τη νίκη στη Renault στην πίστα Paul Ricard.
Ωστόσο, ο Prost εξοργίστηκε καθώς πίστευε ότι ο Arnoux παραβίασε τις εντολές της Renault, που του έδιναν προτεραιότητα στην πίστα λόγω της καλύτερης θέσης στη βαθμολογία οδηγών εκείνη την περίοδο.
Ο Arnoux αρνήθηκε ότι ίσχυε κάτι τέτοιο, και η συνεργασία τους σύντομα έγινε μη λειτουργική – με τον Arnoux να μετακομίζει στη Ferrari το 1983.