Δεν είσαι ακόμα έτοιμος για αυτόνομα ταξί; Τα τηλεκατευθυνόμενα θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια γέφυρα

Τη στιγμή που το ευρύ κοινό μπορεί να μην αποδέχεται ακόμη τα ταξί χωρίς οδηγό καθώς και τα οχήματα μετακίνησης, η τηλεοδήγηση θα μπορούσε να προσφέρει πολλά οφέλη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη με επικεφαλής έναν ερευνητή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Management Science.

Με περισσότερα αυτοκίνητα στους δρόμους, λιγότερους οδηγούς και λιγότερα χιλιόμετρα χωρίς οδηγό, οι υπηρεσίες κοινής χρήσης διαδρομής θα μπορούσαν να γίνουν ταχύτερες και πιο προσιτές.

Η τηλε-οδήγηση συνήθως περιλαμβάνει έναν οδηγό που χειρίζεται ένα αυτοκίνητο ενώ κάθεται μπροστά από μια τράπεζα οθονών που δείχνουν βίντεο από κάμερες στο αυτοκίνητο, καθώς και αισθητήρες και τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας. Μόλις παραλάβει, μεταφέρει και αφήσει έναν επιβάτη, ο οδηγός μπορεί να αποσυνδεθεί από το συγκεκριμένο όχημα και να συνδεθεί με οποιοδήποτε άλλο είναι διαθέσιμο στην περιοχή και έχει ανάγκη. Αρκετές ιδιωτικές εταιρείες τηλεδιοίκησης λειτουργούν ήδη, όπως η Halo.Car και η Vay στο Λας Βέγκας.

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της τηλεκατεύθυνσης, σύμφωνα με τους ερευνητές με επικεφαλής τον Saif Benjaafar, καθηγητή βιομηχανικής και επιχειρησιακής μηχανικής του U-M, είναι ότι οι οδηγοί δεν χρειάζεται να βρίσκονται εκεί όπου βρίσκονται τα οχήματα – για παράδειγμα, να οδηγούν από περιοχές χαμηλής ζήτησης σε περιοχές υψηλής ζήτησης χωρίς επιβάτη.

Σε αυτή την περίπτωση, η τηλεδιοίκηση μπορεί να εξαλείψει αυτό που οι υπηρεσίες διάθεσης διαδρομών ονομάζουν σενάριο «κυνηγιού άγριας χήνας». Σε περιπτώσεις που η διαθεσιμότητα οχημάτων είναι χαμηλή, τα αυτοκίνητα πρέπει να αποστέλλονται σε πελάτες που βρίσκονται πολύ μακριά, ακόμη και αν δεν είναι η πιο αποδοτική σχέση μεταξύ επιβάτη και οδηγού.

«Το Teledriving σας επιτρέπει να κυκλοφορείτε με πολύ λιγότερους οδηγούς από ό,τι οχήματα, χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα των υπηρεσιών, καθώς εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε τα οχήματα που περισσεύουν για να φτάνετε γρήγορα στους πελάτες – μια μείωση της τάξης του 30% έως 40% σε ορισμένες από τις περιπτώσεις δοκιμών που εξετάσαμε», δήλωσε ο Benjaafar, ο οποίος ειδικεύεται στις αλυσίδες εφοδιασμού και τα logistics.

«Υπάρχει η ευκαιρία να αυξηθεί σημαντικά η απασχόληση των οδηγών. Μία από τις προκλήσεις για τις υπηρεσίες μεταφοράς ήταν πάντα να έχουν οδηγούς που κάθονται αδρανείς. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της αναποτελεσματικότητας μπορεί να εξαλειφθεί».

Επίσης, οι εναπομείναντες οδηγοί θα επωφεληθούν, καθώς το σύστημα αυτό θα μεταφέρει την ιδιοκτησία του οχήματος, και το κόστος αλλά και τον κίνδυνο που αυτό συνεπάγεται, στην εταιρεία κοινής χρήσης οχημάτων. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η τηλεοδήγηση μπορεί να διευρύνει τη συμμετοχή στην εργασία, καθώς η οδήγηση μετατρέπεται σε δουλειά γραφείου.

Τέλος, η ομάδα είναι αισιόδοξη ότι ο διαχωρισμός των οδηγών και των επιβατών θα μπορούσε να βελτιώσει την ασφάλεια και των δύο, ιδίως των γυναικών που έχουν γίνει δυσανάλογα συχνά στόχοι επιθέσεων εντός του οχήματος και άλλων εγκληματικών συμπεριφορών. Ωστόσο, τα συστήματα τηλεδιοίκησης πρέπει επίσης να προφυλάσσονται από την απερίσκεπτη οδήγηση σε ένα εργασιακό περιβάλλον που μοιάζει περισσότερο με βιντεοπαιχνίδι.

Χρησιμοποιώντας υπολογιστικά μοντέλα που συνυπολογίζουν την προσφορά, τη ζήτηση και την οδική κυκλοφοριακή συμφόρηση τόσο στο χρόνο όσο και στο χώρο, οι ερευνητές έδειξαν ότι ένας μεγαλύτερος αριθμός διαθέσιμων οχημάτων σε σχέση με τους οδηγούς μπορεί να μειώσει τους χρόνους αναμονής σε περιόδους υψηλής ζήτησης, ακόμη και με λιγότερους οδηγούς.

«Η έρευνα αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στον κόσμο, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας των ride-hailing και άλλων υπηρεσιών μεταφοράς κατά παραγγελία», δήλωσε ο Xiaotang Yang, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στη Σχολή Διοίκησης Rotman του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

«Με τη χρήση της τηλεδιοίκησης, οι πλατφόρμες μπορούν δυνητικά να λειτουργούν με λιγότερους οδηγούς, διατηρώντας ή και βελτιώνοντας την ποιότητα των υπηρεσιών, γεγονός που μπορεί να μειώσει το λειτουργικό κόστος και να καταστήσει τις υπηρεσίες αυτές πιο προσιτές. Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή μπορεί να συμβάλει στη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης και των χρόνων αναμονής, οδηγώντας σε μια καλύτερη συνολική εμπειρία για τους χρήστες».

Η βαθιά εμβάθυνση του Benjaafar στα οφέλη και την αποδοτικότητα της τηλεκατεύθυνσης έρχεται καθώς οι προσπάθειες για την καθιέρωση αυτόνομων υπηρεσιών μετακίνησης έχουν κολλήσει για διάφορους λόγους.

Η ασφάλεια είναι το κλειδί μεταξύ αυτών, και η τακτική ροή ειδήσεων που καταγράφουν ατυχήματα με οχήματα χωρίς ανθρώπινο οδηγό ενισχύει αυτές τις ανησυχίες.«Η πλήρης αυτονομία μπορεί να χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να γίνει πραγματικότητα», δήλωσε ο Benjaafar.

Η έρευνα ξεκίνησε όταν ο Benjaafar και ο Yang ήταν στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Συμμετείχαν με τον Zicheng Wang, ο οποίος τώρα είναι επίκουρος καθηγητής στο Κινεζικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ-Σεντζέν.