Διαχρονική Γκέϊσσα!

Ανθεκτική στο χρόνο και στη σκληρή χρήση, τέρας αξιοπιστίας, με πλήρη εξοπλισμό και με ευκολία οδήγησης, η Corolla κατάφερε να «μαγέψει» τρείς γενιές οδηγών και να δημιουργήσει το δικό της αξιακό γόητρο μέχρι και σήμερα στην κατηγορία της.

Όταν ο «κληρούχας» μου και μετέπειτα κουμπάρος μου ο Γιώργης, έφερε στην γειτονιά μας στην νέα Σμύρνη εν έτει 1985, μια ελαφρώς μεταχειρισμένη ολόλευκη απαστράπτουσα SR, την κοιτούσαμε όλοι για μπόλικη ώρα σαν «χάνοι». Μποέμικο δίπορτο κουπέ, με πομπέ αμάξωμα και χαρακτηριστκά μεγάλα φώτα πίσω, γρίλιες στα πίσω φτερά και με ζαντολάστιχα 185/70/13, φαινόταν αρκετά στυλάτη και σπορτίβ.

Στο εσωτερικό της δεν έλειπε τίποτα και υπήρχαν σχεδόν όλα τα κομφόρ. Μέχρι και όργανο πίεσης του λαδιού διέθετε. Τα σπαστά μονοκόματα τύπου μπάκετ μπροστινά καθίσματα, ο φανταιζί πίνακας οργάνων και το ξύλινο τριάκτινο τιμόνι, έδιναν έναν ακόμα σπορτίβ αέρα στην τετραθέσια Κ35. Το καλύτερο όμως για εμάς, ότι ήταν «πισωκούνα» και με μπόλικο γκάζι στην πλατεία, έδιωχνε νωχελικά την ουρά της, χαρίζοντας χαμόγελα στην παρέα. Αυτά παρόλο τον σχετικά ανεμικό κινητήρα, ο οποίος σε κάθε περίπτωση, όσο και να τον πίεζες, δεν καταλάβαινε τίποτα απο ζόρια.

Ήταν τότε που η Toyota «έχτιζε» σταθερά και μεθοδικά το ίματζ της, που είχε σαν πρώτο στόχο την αξιοπιστία. Μία υπεραξία, που εξαργυρώθηκε με το παραπάνω τις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Ένα χάτσμπακ με φινέτσα

Η Corolla είναι το μοντέλο που έχει κάνει διαχρονικά τις περισσότερες πωλήσεις παγκόσμια απο κάθε άλλο (πάνω απο 50 εκατομμύρια)! Η παροιμιώδης αξιοπιστία, η αντοχή των υλικών κατασκευής εσωτερικά και εξωτερικά στο χρόνο, η παντελής απουσία βλαβών τόσο στα μηχανικά, όσο και στα ηλεκτρικά μέρη και η ευκολία της στην οδήγηση, της έδωσαν τα πρωτεία ήδη απο τις αρχές του 1970.

Η τρίτη γενιά που ξεκίνησε την παραγωγή της το 1975, περιελάμβανε δύο εκδόσεις. Μια τετράθυρη μπερλίνα με τον κωδικό ΚΕ 30 και ένα δίπορτο κουπέ χάτσμπακ, με τον κωδικό SR ΚΕ 35. Δύο τόσο ίδια, αλλά και τόσο διαφορετικά σχεδιαστικά αυτοκίνητα, που στόχευαν σε διαφορετικό κοινό, με κοινό στοιχείο τον τετρακύλινδρο κινητήρα των 1.166 κ.εκ (κωδικός 3Κ), που απέδιδε 54 άλογα, με την τροφοδοσία ενός μονού καρμπυρατέρ της Αισίν. Για την ιστορία, στην Αμερική η SR coupe, κυκλοφόρησε με τον κινητήρα των 1.588 κ.εκ, που απέδιδε 75 άλογα και 5άρι σασμάν.

Ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος μπροστά στον διαμήκη άξονα και έδινε την κίνηση στους πίσω τροχούς, μέσω ενός κιβωτίου τεσσάρων σχέσεων και του διαφορικού. Η οδήγηση μιας SR, ήταν μια ευχάριστη εμπειρία, τόσο με την εύκολη εκκίνηση στο ξεκίνημα με κρύο καιρό, όσο και με το απαλό στην αίσθηση κιβώτιο, αλλά επίσης και με την άνεση απο την ανάρτηση, που είχε δραστικά βελτιωθεί απο την πρώτη και την δεύτερη γενιά.

Στην χώρα μας η SR αγαπήθηκε ιδιαίτερα όχι μόνο για την αξιοπιστία της, αλλά γιατί μπορούσε εύκολα να γίνει ο απόλυτος «δράκος» στον χώρο των μετατροπών και της βελτίωσης, αφού μπορούσε να «φορέσει» άνετα τους 1600άρηδες και τους δίλιτρους κινητήρες της Celica. Η παραγωγή της ΚΕ 35 σταμάτησε οριστικά το 1980.