Renault 5 Alpine & GT Turbo: Οι θρύλοι!

Γρήγορο, νεανικό, άνετο και απολαυστικό στην οδήγηση, το «διαμάντι» της κρατικής Γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, έγινε σε χρόνο dt, το αγαπημένο σπόρτ χάτσμπακ και ο αμφισβητίας της δύσκολης και ανταγωνιστικής κατηγορίας των «καυτών» μικρομεσαίων της εποχής (VW Golf GTI, Peugeot 205 GTi, Opel Kadett GSi, Ford Escot XR3i, Fiat Uno Turbo) κλπ!

Συνεχιστής του Renault 8 Gordini, η γρήγορη έκδοση της θρυλικής σειράς 5 (η οποία έμεινε στην παραγωγή απο 1972 έως το 1996), έδωσε στο τέλος της ζωής της, την σκυτάλη, στο Renault Clio 16V στην αρχή και στο Clio Williams αργότερα. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία των «γρήγορων» 5αριών απο την αρχή.

Renault 5 Alpine

Η Alpine, είναι κάτι σαν την Abarth για την Fiat, κάτι σαν την Mugen για την Honda, κάτι σαν την Brabus για την Mercedes, σαν τον Schnitzer για την Bmw, είναι η κρατική «αδελφή» εταιρεία και αποκλειστική υπεύθυνη για όλες τις βελτιώσεις και αναβαθμίσεις σε αρκετά μοντέλα της Renault απο την δεκαετία του 1970, στο εργοστάσιο της στη Διέππη.

Η πρώτη γενιά του Renault 5 Alpine το 1976, χρησιμοποιούσε κινητήρα 1.397 κ.εκ, με κάτω εκκεντροφόρο και ωστήρια, κεφαλή με ημισφαιρικούς θαλάμους καύσης εγκάρσιας ροής crossflow, και με τα διάφορα βελτιωτικά «καλούδια», είχε απόδοση 93 ίππων. Τα 0-100 ερχόντουσαν σε 9,8 δεύτερα και η τελική του ταχύτητα άγγιζε τα 180 χλμ/ώρα.

Για τις περιστάσεις, το αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο με σκληρότερη ανάρτηση, πρόσθετες αντιστρεπτικές ράβδους και πιο χοντρή ράβδο στρέψης πίσω. Το αναγνώριζες εύκολα απο τα πληβεία 5άρια, απο τα έξτρα φώτα ομίχλης και τις ξεχωριστές ζάντες αλουμινίου. Το Alpine αυτό, προηγήθηκε κατά δύο μήνες, απο την έλευση του πρώτου Golf GTI. Στην Αγγλία έκανε το ντεμπούτο του σαν Renault 5 Gordini. Για την ιστορία, ο Amédée Gordini, ήταν πρωτοποριακός Γάλλος βελτιωτής της εποχής του, που είχε ισχυρούς δεσμούς με την Renault.

Renault 5 Alpine Turbo

Ακολούθησε το 1982, ως διάδοχος του ατμοσφαιρικού Alpine, το Renault 5 Alpine Turbo. Στον ίδιο κινητήρα των 1.397 κ.εκ, τοποθετήθηκε ένας στροβιλοσυμπιεστής Τ3 της Garret, ανεβάζοντας δραστικά την απόδοση στους 112 ίππους, κάνοντας τώρα τα 0-100 σε 8,9 δεύτερα και έχοντας τελική ταχύτητα 185 χλμ/ώρα. Οι πωλήσεις του σταμάτησαν στα τέλη του 1984, καθώς στις αρχές του 1985, ήρθε η δεύτερη γενιά της σειράς 5, με το νέο GT Turbo, να «στέφεται» ο πρίγκηπας και να αποτελεί το μακρύ δόρυ της Renault, στην κατηγορία των Gti.

Renault 5 GT Turbo

Τον Φεβρουάριο λοιπόν του 1985, η Renault παρουσίασε το νέο «πουλέν» της, το ολόφρεσκο εμφανισιακά και τονωμένο μηχανικά 5 GT Turbo. Με τον ίδιο υποτετράγωνο 8V κινητήρα των 1.397 κ.εκ που διέθετε ακόμα τα ωστήρια, έχοντας αερόψυκτο τούρμπο Τ2 της Garret είχε απόδοση 113 ίππων.

Τα 830 κιλά του αμαξώματος, έδιναν καλή αναλογία στη σχέση ισχύος και βάρους 6,9 kg/hp, με το αυτοκίνητο να επιτυγχάνει τα 0-100 σε 8 δεύτερα, και την τελική ταχύτητα να αγγίζει τώρα τα 190 χλμ/ώρα. Για την ιστορία, ο ίδιος κινητήρας χρησιμοποιήθηκε στα Renault 9 και 11 Turbo. Ενα ιδιαίτερο μειονέκτημα του κινητήρα, ήταν το απίστευτο turbo lag, η καθυστέρηση δηλαδή στην απόκριση του γκαζιού, μέχρι να «σκουλάρει» η τουρμπίνα όπως και η κακή εκκίνηση με κρύο κινητήρα.

Στην πορεία υπήρξε αναβάθμιση, με μεγαλύτερο ρεζερβουάρ, ψυγείο λαδιού, μειωμένο ύψος πίσω ανάρτησης με τέσσερις ράβδους κατά 32mm, μεγαλύτερο μετατρόχιο κατά 31mm, μειώμένες στροφές του τιμονιού απο άκρη σε άκρη στις 3 και ένα τέταρτο, ενώ υπήρχαν αεριζόμενοι δίσκοι εμπρός και απλοί πίσω 238mm, όσον αφορά τα φρένα.

Τέλος οι ζάντες ήταν αλουμινένιες 13άρες σε ύψος και 5,5 ιντσών σε φάρδος και «φορούσαν» ελαστικά διαστάσεων 195/55. Το 1987, ήρθε το επι μέρους λίφτινγκ που αφορούσε κατ’ αρχην την τοποθέτηση ιντερκούλερ, για την ψύξη του εισερχόμενου αέρα στην εισαγωγή, που αποτελούταν απο ένα 32άρι καρμπυρατέρ της Solex. Επίσης ένα καινούργιο σύστημα ανάφλεξης, ανέβασε πιο πάνω κατά 500 σ.α.λ τις στροφές του κινητήρα, που δούλευε με συμπίεση 7,9:1, ενώ η πίεση στο τούρμπο ήταν ρυθμισμένη στα 0,7 bar.

Με τα παραπάνω, η ιπποδύναμη ανέβηκε στα 118 -120 PS στις 5.750 σ.α.λ, ενώ η ροπή στρέψης των 165 Nm αποδίδονταν στις 3.750 σ.α.λ. Τα 0 -100 βελτιώθηκαν και άλλο σε 7,5 δεύτερα, το 400άρι ερχόταν σε 15,8”, το χιλιόμετρο σε 29,5”, ενώ η τελική ταχύτητα άγγιξε τα 205 χλμ/ώρα! Εξωτερικά τώρα, το αυτοκίνητο ανανεώθηκε, με αλλαγές και ξανασχεδιασμένο επιθετικό body kit, με πλαινές πλαστικές «φούστες» που μείωσαν τον συντελεστή οπισθέλκουσας του αυτοκινήτου από 0,36 σε 0,35.

Το 1989 το GT Turbo απέκτησε νέο εσωτερικό και το 1990 κυκλοφόρησε μια  ειδική συλλεκτική έκδοση του μοντέλου, με το λογότυπο Raider μόνο σε μεταλλικό μπλε χρώμα, με διαφορετικό εσωτερικό όπως και τροχούς. Τα τέλη του 1991 ήταν το «κύκνειο άσμα» για το Renault 5 GT Turbo, ένα σουπερμίνι που έγραψε την δική του ιστορία τόσο στους Ευρωπαικούς δρόμους, όσο και στις πίστες, στις αναβάσεις και στα ράλι!