Φρανσουά Ντελεκούρ: ο απόκληρος του WRC!

Ο Φρανσουά Ντελεκούρ ήταν ένας εκπληκτικός ασφάλτινος οδηγός , ο οποίος πάλεψε με τους πάντες και τα πάντα για να εδραιωθεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι.

Πολλοί πίστευαν, πως ο λόγος, που πάλευε και όλα ήταν δύσκολα για αυτόν, ήταν ο εκρηκτικός του χαρακτήρας. Η αλήθεια είναι, πως ο Γάλλος δεν μάσαγε τα λόγια του, έλεγε αυτό που σκεπτόταν εκείνη τη στιγμή, που ερχόταν η σκέψη στο κεφάλι του. Οι παρεξηγήσεις ήταν το αποτέλεσμα αυτής του, της συνήθειας. Όμως ο Ντελεκούρ δεν είχε άλλο δρόμο.

 Η αντιπαράθεση ήταν μονόδρομος

Οι περισσότεροι οδηγοί της εποχής του Φρανσουά Ντελεκούρ, ή είχαν δημιουργήσει καλές σχέσεις με ανθρώπους κλειδιά στις εργοστασιακές ομάδες ή το έβλεπαν πιο επαγγελματικά και είχαν προσλάβει μάνατζερ για να κάνει αυτός τις διαπραγματεύσεις και να μη φθείρονται οι ίδιοι σε συζητήσεις και διαφωνίες – κυρίως για τα οικονομικά θέματα.

Ο Ντελεκούρ από την άλλη, ούτε κουμπαριές είχε κάνει με ανθρώπους, που θα του άνοιγαν τις εργοστασιακές πόρτες, ούτε κάποια οικογενειακή παράδοση είχε πίσω του, ούτε καν μάνατζερ. Ο Γάλλος πρόσφερε μόνο το αστείρευτο ταλέντο του. Αυτό που ήθελε, ήταν να οδηγεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, και τις δυνατότητες τις είχε. Οι φωτιές, που έβαζε στο παρασκήνιο και έβγαζαν από τα ρούχα τους, τους αγωνιστικούς διευθυντές, αλλά και τους οδηγούς του WRC δεν ήταν ποτέ αβάσιμες.

Κάποιος καλός συνάδερφος του ψιθύριζε στο αυτί αυτά, που δεν έπρεπε και ο Ντελεκούρ “τούρμπιζε”. Οι δηλώσεις του ήταν βούτυρο στο ψωμί των ΜΜΕ της εποχής, όμως οι ομάδες ένοιωθαν, πως είχαν να κάνουν με ένα “νέο Βάλτερ Ρερλ” και τα ράλι πλέον είχαν προχωρήσει, είχαν αλλάξει σελίδα , είχαν αρχίσει να γίνονται πιο επαγγελματικά και λίγοι ήθελαν έναν “αθυρόστομο” οδηγό στις τάξεις τους.

Όμως ο Ντελεκούρ ήταν τρομερό ταλέντο. Στην άσφαλτο ειδικά ήταν άπιαστος. Ο Γάλλος πάλευε μόνος, όταν όμως μια ομάδα, του έδινε αγωνιστικό τιμόνι, αυτός οδηγούσε για να κερδίζει, γιατί αγαπούσε να οδηγεί. 

Έπεσε με αλεξίπτωτο στο WRC

Ο Φρανσουά Ντελεκούρ ανήκει στη μεγάλη γενιά των, Κάρλος Σάινθ, Ντιντιέ Οριόλ, Γιούχα Κάνκουνεν, Κένεθ Έρικσον, Μίκι Μπιαζιόν, Άρμιν Σβαρτς Μίκαελ Έρικσον, Αλεσάντρο Φιόριο, οι οποίοι διαδέχθηκαν και μάλιστα για κάποια περίοδο, συνυπήρχαν στους αγώνες με τα ιερά τέρατα του WRC, Μάρκου Άλεν, Άρι Βάτανεν, Χάνου Μίκολα, Στιγκ Μπλόμκβιστ, Τίμο Σάλονεν.

Η Γαλλία είχε εκείνη την εποχή την τύχη να αναδείξει δυο μεγάλους οδηγούς, τον Ντιντιέ Οριόλ και τον Φρανσουά Ντελεκούρ. Μάλιστα ο Ντελεκούρ έπεσε σαν αλεξιπτωτιστής στη σκηνή του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι, όταν το 1991 ο Πίτερ Άσκροφτ της Ford τον πήρε στην εργοστασιακή ομάδα. Ο Ντελεκούρ είχε κερδίσει με ένα προσθιοκίνητο Peugeot 309 το γαλλικό πρωτάθλημα και θα έπρεπε να οδηγήσει το εργοστασιακό τετρακίνητο Ford Sierra Cosworth των 300+ ίππων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Τι θα μπορούσε να κάνει ο άπειρος Γάλλος σε αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι; Όλες οι απορίες λύθηκαν στον πρώτο αγώνα της χρονιάς το Ράλι Μόντε Κάρλο. Εκεί ο Ντελεκούρ έδειξε τι μπορεί να κάνει, όταν τέθηκε επικεφαλής του αγώνα, περνώντας τον βασικό του αντίπαλο, τον Κάρλος Σάινθ, 4 ειδικές πριν το τέλος του ράλι. Ο Σάινθ δεν μπορούσε να αντιδράσει στην επίθεση του Ντελεκούρ, όμως στο Τουρινί η ανάρτηση του Cosworth κατέρρευσε και η νίκη πέταξε. Ωστόσο το ξεκίνημα του Φρανσουά Ντελεκούρ ήταν εντυπωσιακό, όχι μόνο κατάφερε να οδηγήσει το εργοστασιακό τέρας της Ford, αλλά μπορούσε να κερδίσει τους πάντες. 

Το μικρόβιο δεν σκοτώθηκε

Ο Ντελεκούρ, τέσσερις φορές νικητής σε αγώνες του WRC, ήταν εργοστασιακός οδηγός, εκτός από τη Ford, της Peugeot και της Mitsubishi. Αυτό τον καιρό ο Φρανσουά Ντελεκούρ ασχολείται με τους τρεις γιους του, οι οποίοι έχουν δείξει ενδιαφέρον για τα ράλι. Ο Έλιοτ ήδη έχει κάνει τα πρώτα του δειλά βήματα στους αγώνες, υπό την καθοδήγηση του πατέρα του. Φυσικά ο “μπαμπάς” Ντελεκούρ δεν έχει σκοτώσει το μικρόβιο των αγώνων μέσα του.

Το 2023 οδήγησε ένα από τα επτά ολοκαίνουργια Skoda Fabia RS Rally2 στο Ράλι Μόντε Κάρλο.Ο Γάλλος μάλιστα τερμάτισε στη 10η θέση στην κατηγορία WRC2 και πρώτος στην κατάταξη Masters Cup WRC. Το σίγουρο είναι, πως ο Ντελεκούρ θέλει και προσπαθεί, όσο τίποτα άλλο να τρέξει και στο επόμενο ράλι Μόντε Κάρλο το 2024. Έχει ένα λόγο παραπάνω να πάρει μέρος στο ράλι, μιας και το 1994 είχε κερδίσει τον αγώνα και συμπληρώνει 30 χρόνια από εκείνη τη μια και μοναδική φορά, που κέρδισε στο Μόντε.