Hello Pony!

Θυμάμαι 18άρης τότε, σαν αυτοκίνητο της δουλειάς, να το στρίβω με τις πόρτες έτοιμες να ακουμπήσουν την άσφαλτο στην αριστερή της παραλιακής απο τον Πειραιά για Αθήνα δίπλα στον ιππόδρομο και αυτό εκεί πεισματικά… να στρίβει, να στρίβει, να στρίβει υποδειγματικά δίχως αύριο!

Η δεκαετία του 1970 ήταν ιστορικής σημασίας για την επανεκκίνηση της Ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας, που είχε διακοπεί μετά την αποχώρηση απο την χώρα, της αυτοκινητοβιομηχανίας Chrysler. Η Ελληνογερμανική εταιρεία Intelco, κάτω απο την ηγεσία του Κου Πέτρου Τζανέτου Κοντογούρη, υπέγραψε την σύμβαση αποκλειστικής αντιπροσωπείας όλων των αυτοκινήτων της Citroen για την Β.Ελλάδα.

Με την σύμβαση αυτή, ιδρύθηκε στην Θεσσαλονίκη η εταιρεία Unico Α.Ε. Στην πορεία, αυτή η εταιρεία δημιούργησε το μεγαλύτερο σε όλα τα βαλκάνια κέντρο διανομής ανταλακτικών, αλλά επίσης και εκπαίδευσης στο σέρβις, τεχνιτών με εξιδίκευση στα αυτοκίνητα της Citroen. Μετά της υπογραφή της συμφωνίας με τους Γάλλους, η δραστήρια νέα εταιρεία παρουσίασε το 1972 στην διεθνή εμπορική έκθεση Θεσσαλονίκης, το πρότζεκτ ενός “σπαρτιάτικου” αυτοκινήτου με τις ευλογίες και καθοδήγηση της Citroen, που “βαπτίσθηκε Pony!

Το αυτοκίνητο είχε σχεδιαστεί από τη Citroen, πάνω σε μια πλατφόρμα του 2CV, σαν μέρος ενός πρότζεκτ βασικού παγκόσμιου αυτοκινήτου, που θα οδηγούσε τελικά στο Citroen FAF. Βέβαια το Pony και το Baby Brousse, προηγήθηκαν του FAF και δεν προήλθαν από αυτό, παρά τις ομοιότητες στην εμφάνιση. Το 1974 λοιπόν, η Namco ξεκίνησε την παραγωγή στο νέο της εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη. Η επιτυχία του Pony, οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε έναν νόμο, που παρείχε φορολογικές ελαφρύνσεις για τα ελαφρά επιβατικά οχήματα. Ήταν επίσης το όχημα με τη χαμηλότερη τιμή στην κατηγορία του και ήταν ταυτόχρονα στιβαρό, ανθεκτικό και πρακτικό.

Namco

Το Pony λοιπόν, ήταν ένα μικρό οικονομικό τύπου τζιπ αυτοκίνητο, που κατασκεύαζε η ελληνική εταιρεία NAMCO από το 1973 μέχρι το 1983, πουλώντας παγκοσμίως 30.000 μονάδες. Το αυτοκίνητο χρησιμοποίησε το αμάξωμα από το Citroën Acadiane, που ήταν πιο σκληρό από το αμάξωμα του Dyane, του Fourgonette και του Citroën 2CV. Το αυτοκίνητο πουλήθηκε ως έκδοση τζιπ του Citroën 2CV.

Το τζιπάκι Pony ήταν πολύ δημοφιλές στην Ελλάδα όπου τελικώς το 1985 το NAMCO Pony Super αντικατέστησε το παλαιό Pony. Στην Ελλάδα, το Pony πούλησε 17.000 μονάδες, ενώ τα υπόλοιπα πήγαν σαν εξαγωγή σε πολλές χώρες συμπεριλαμβανομένων και των Η.Π.Α..Υπήρχαν δύο βασικές εκδόσεις, ένα ανοιχτό όχημα που δεν μοιάζει με το Baby Brousse και μια σκεπαστή έκδοση παρόμοια με το FAF. Το τελευταίο, χρησιμοποιούσε τα μηχανικά εξαρτήματα του Citroen Dyane 6, είχε σώμα από χάλυβα και ήταν πιο πολυτελές και καλύτερα εξοπλισμένο από την έκδοση Baby Brousse.

Έτσι η Namco των αδελφών Κοντογούρη, άρχισε την κατασκευή και όχι μόνο απλή συναρμολόγηση του θρυλικού Ελληνικού Pony, που στηρίχτηκε στην πρωτοποριακή πλατφόρμα του ιδιοφυή Αντρέ Σιτροέν, ο οποίος έβγαλε στην παραγωγή και πούλησε σε 30 εκατομμύρια αντίτυπα, το άκρως επιτυχημένο Citroen 2CV. Τα 602 κ. εκ του θορυβώδη αερόψυκτου κινητήρα του, απέδιδαν μόνο 28 ίππους, αλλά η παροιμιώδης οδική συμπεριφορά του 2CV, ήταν παρούσα και στο Pony!..

Το “τζίπ των φτωχών” έγινε πολύ γρήγορα ανάρπαστο και την προσπάθεια της Namco, στήριξαν επίσης με επιπρόσθετες παραγγελίες, ο Ελληνικός στρατός, η πολεμική μας αεροπορία και το ναυτικό. Η αναμενόμενη επιτυχία του, είχε να κάνει με το σχετικά μικρό κόστος κατανάλωσης αλλά και γενικής συντήρησης. Άξίζει να αναφέρουμε, ότι στο εργοστάσιο της Namco, παράγονταν 5 Pony την ημέρα!

Το αμάξωμα ήταν κατασκευασμένο απο χαλύβδινη λαμαρίνα, ήταν Ελληνικό κατά 70% και μπορούσες να το παραγγείλεις με μια προκαταβολή 33.500 δραχμών και το υπόλοιπο ποσό σε δόσεις, κάτι που απογείωσε προφανώςτις πωλήσεις του, με αρχικό κόστος το 1978 τις 129.500 δραχμές. Το λάθος της Namco ήταν, ότι προχώρησε με μεγαλύτερες φιλοδοξίες στη συνέχεια, κατασκευάζοντας μεγαλύτερες εγκαταστάσεις στο Κιλκίς, που πήγαζαν απο την συννενόηση με αμερικάνο εισαγωγέα για εξαγωγή στις ΗΠΑ 20.000 μονάδων ετήσια σε βάθος 10ετίας, κάτι που δεν έγινε ποτέ, καθώς οι φιλοδοξίες τορπιλίστηκαν απο την ντόπια γραφειοκρατία και τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών αυτοκινητοβιομηχανιών.

Ήταν τότε που η Namco παρουσίασε την δεύτερη γενιά Pony 2 με νέους υδρόψυκτους κινητήρες της Ford, 950 κ.εκ, 1.100κ.εκ, 1.300κ.εκ και εναν 1600άρη ντήζελ! Η εταιρεία συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα και έχει στα πλάνα της να ξαναβγάλει στην παραγωγή το Pony, εφόσον της το επιτρέψουν οι αντικειμενικές συνθήκες ώστε να ξεπεράσει την κινούμενη άμμο της Ελληνικής γραφειοκρατίας και τα εμβόλιμα ναρκοπέδια του αθέμιτου ανταγωνισμού που καραδοκεί σε κάθε δημιουργική Ελληνική προσπάθεια. Πρόσχομεν!